Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κυριακή απόγευμα
 
Έτσι όπως ζυγιάζονται
βαριά τα βαγόνια τ’ ουρανού
στο γκρίζο,
θαρρείς και κουβαλούν
στις ψυχές τους
όλα τα ποτάμια της Γης,
κάθομαι στο παράθυρο
του σταθμού
και τα χαζεύω…

Ένα χρώμα ζεστό ακόμα
απ’ τη γέννα του
με φιλάει και με καλεί
ν’ ανέβω
Με παίρνει ο ύπνος στο τζάμι
καθώς κοιτάω έξω τον κόσμο
που τρέχει προς τα πίσω

Κάποιος αέρας με ξυπνάει
Φτάσαμε
Κοιτάω γύρω μου
Βράδιασε

Τέτοια δρομολόγια έχει τις Κυριακές
το απόγευμα


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
poetryf
07-02-2010 @ 03:29
Λιτό, περιεκτικό, όλο μια ομορφιά!
Εύγε!
γαλάζια πεταλούδα
07-02-2010 @ 04:15
καθώς κοιτάω έξω τον κόσμο
που τρέχει προς τα πίσω.........
...............
Τέτοια δρομολόγια έχει τις Κυριακές
το απόγευμα
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο