Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η μαρτυρία του ήχου της σιωπής
 5/2/2010
 

[color=fuchsia][B]Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΗΧΟΥ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ[/B][/color]

[color=purple][B]Η σιωπή αγκάλιασε και πάλι με τα γυμνά της άϋλα χέρια, το απέραντο βαθύ σκοτάδι του ουρανού. Κάποιος διαβάτης περνούσε με κεφάλι σκυφτό και βήματα βεβιασμένα κάτω από το ξεφτισμένο φως μιας έρημης κολώνας, που έφεγγε δειλά το λιθόστρωτο δρομάκι. Οι κάτοικοι εκείνης της συνοικίας, είχαν από νωρίς σφαλίσει τα παραθυρόφυλλά τους και με λουκέτα είχαν σφραγίσει τις πόρτες των σπιτιών τους. Η ατμόσφαιρα κυριολεκτικά και μεταφορικά ήταν παγωμένη…η ανάσα κρυσταλλωνόταν στον αέρα και το χειμωνιάτικο σκηνικό «μαστίγωνε» τα σωθικά καθώς τα διαπερνούσε, κάνοντας βασανιστική τη πορεία εκείνου του διαβάτη. Δεν είχε κάποιο προορισμό για να φτάσει. Μία όραση τον ξύπνησε στα άγρια μεσάνυχτα και την είδε να σέρνεται και να φωτίζει για λίγο το σκοτεινό του δωμάτιο…σαν να υπήρχε κάποιο πέρασμα σε μια καλύτερη ζωή που έπρεπε να ακολουθήσει…και εκείνη τον καλούσε συνέχεια.
Μία αστραπή «έσκισε» απρόσκλητα και αιφνίδια τον ήχο της σιωπής και «μαχαίρωσε» τη ματιά του αγνώστου άνδρα με τη λαμπρότητά της.
Μέσα στην άδεια νυχτιά, διαπίστωσε να υπάρχουν γύρω του άνθρωποι…χιλιάδες άνθρωποι…να μιλούν χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να ακούσουν και άλλους να ακούν χωρίς να μπορούν να μιλήσουν. Να πλέκουν κλωστές από στίχους και να φτιάχνουν υφαντά από τραγούδια, αλλά ποτέ να μη τα μοιράζονται με άλλους και κανείς να μη τολμά να εμποδίσει τον ήχο της σιωπής[/B].

[I]"Η σιωπή σαν τον καρκίνο μεγαλώνει και απλώνεται σταδιακά.
Τα λόγια φυλακίζονται σαν σιωπηλές δροσοσταλίδες και με τη πτώση τους αντηχούν σαν το γλυκό ήχο ενός ξυλόφωνου στα βαθιά πηγάδια του νερού της σιγής".[/I]

[B]Η αστραπή έγινε κεραυνός δυνατός και η λάμψη της έπεσε σε τοίχους μισογκρεμισμένους εγκαταλειμμένων αυλών, σε υπόγειους σταθμούς και μετρό, μαρτυρώντας ότι κάποτε κάποιοι περαστικοί που ήταν κυριολεκτικά και μεταφορικά ‘ περαστικοί ’ αυτής της ζωής, έγραψαν με συνθήματα σε άψυχους τοίχους τη δική τους έμψυχη και συνάμα γλαφυρή συναισθηματική τους διαδρομή και συνεχόμενη πορεία[/B].[/color]


[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.

Ελευθερία 24 ετών[/B][/color]






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ήχοι
      Κατηγορίες
      Φαντασίας,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
rosestar
07-02-2010 @ 03:36
http://www.youtube.com/watch?v=Ou6Z6hRddvo

!!!!!!!!!!!
rosestar
07-02-2010 @ 05:23
http://www.youtube.com/watch?v=h-S90Uch2as&feature=related
Celestia
07-02-2010 @ 06:29
Σου δινω μια μεγαλη αγκαλια γι αυτο το αριστουργημα που διαβασα!

::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
poetryf
07-02-2010 @ 10:31
Είναι ωραίο να μπορείς να απελευθερώνεσαι και να απελευθερώνεις με αυτό τον τρόπο τα συναισθήματα σου!

::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο