| |
Κρύβεται στις κουρτίνες,
σ' αναδιπλώσεων
το διάφανο.
Αναζητά σε στέγες,
σύννεφα, δρόμους,
παιδιά,
λυμφατικά πεφταστέρια
ματιών.
Τι;
Η μικρή αχτίδα των χθες
που ζητιανεύει
σε στιγμών
σκιοφωτισμούς.
Και ξεκινώντας απ' το σήμερα
αναδιπλώνει τα λεπτά,
ο χώρος σβήνει.
Όλα τα μπορεί η ανάσα
έτσι όπως τη φλερτάρει
η απαντοχή.
Κι έτσι όπως εφορμούν
τα δευτερόλεπτα
στους ξεχασμένους κι απ' τη λήθη.
Όλα ανακατωμένα
περιπλέκονται
ανεμοθύελλα, παραλία, φώτα, χέρια.
Ψάχνουν στο σκοτεινό νερό,
μαύρη τρύπα του ποτέ,
κραταιά παραίσθηση.
Κρύβεται στις κουρτίνες,
παραπονιούνται τα λεπτά,
διαδηλώνουν τη στιγμή
που φοβισμένη απήλθε.
Τσιτάτα ενοχών.
Αναδιπλώνοντας,
ξεχαρμανιάζει
το βραδινό νεφέλωμα,
βροχή, λοιπόν, και...
Ε, όχι. Αρκεί η βροχή.
Χαρά ©
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
