Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 λαλαλαλαλαλα
 
[align=center]μήπως τελικά δεν έφυγα
μήπως τελικά δεν ήρθα
τα χέρια μου σαν δύχτια
τυλίξαν τη σιωπή
τα όνειρα αράχνες
τα σχέδια σαν φράχτες
που χτίζουν τη στιγμή
γιατί λοιπόν δεν έζησες
αφου όλα τα μπορούσες
γιατί δημόσια έγδυσες
όλα όσα αγαπούσες
αμάρτησες μετάνιωσες
αλώθηκες κι επάρθεις
σαν ένας καταρράκτης
που γλύφεις και γυμνώνεις
με τσάκισες ζωή
βαθία ως το μεδούλι
ξυράφι τοσοδούλι
με κόβεις και με σκίζεις
σαν ένα άδειο σάβανο
σαν μοίρα εφιάλτης
γυρίζω και οσμίζομαι
νεκρή το θάνατο μου
μα έλα που μ'αρέσει
να παίρνω και να κλείνω
μεσα στο στήθος
αίμα μου
τα λάθη που δεν σβήνω
αγάπησε και πόνεσε
αφου όλα τα βαριέσαι
γιατί αύριο αγάπη μου
μπορεί να μην φοριέσαι
αγάπησε και ζώσου
ανάλαφρο σπαθί
για να σκοτώσεις τέρατα
αυτό είναι ηδονή
λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα
λαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλα[/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
γαλάζια πεταλούδα
09-02-2010 @ 15:28
μα έλα που μ'αρέσει
να παίρνω και να κλείνω
μεσα στο στήθος
αίμα μου
τα λάθη που δεν σβήνω
αγάπησε και πόνεσε
αφου όλα τα βαριέσαι
γιατί αύριο αγάπη μου
μπορεί να μην φοριέσαι
::theos.:: έτσι!!! ::theos.::
poetryf
09-02-2010 @ 15:34
αυτό το λαλαλαλα
μοιάζει σαρκασμός
σε αυτόν, σε εσένα !
Όμορφο!
agnostos_x
09-02-2010 @ 15:57
πανέμορφο
ΥΓΡΟ ΠΥΡ
09-02-2010 @ 16:26
::up.:: ::up.:: ::yes.::
oneiropola
09-02-2010 @ 20:54
::up.:: ::up.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο