stixoi.info: στα μάτια της ψυχής μου

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

στα μάτια της ψυχής μου

Το "κόκκινο" φακελάκι αποκληρώθηκε καρφωμένο στην Δύση, αποσυνθεμένο στην υποκριτική "τέχνη"...στις ανύπαρκτες υπο-σχέσεις...

Φλύαρες...

αντι-ηχήσεις λέξεων...

σύρονται στονάψυχο χρόνο...

σ' ένα σφραγισμένο δωμάτιο...

θυμάμαι...

τις αυτοκρατορικές στάσεις που πόζαραν...

μαριονέτες μιας κακόγουστης παράστασης...

ξαπλωμένες στο διπλό κρεβάτι...

ενός πολυτελούς ξενοδοχείου...

Ιστορίες που έντυναν τους τοίχους...

με ξεφτισμένα χρώματα...

εξίταραν την πλανεμένη σκέψη...

απ' τις πολιτικής τους το ταμπεραμέντο...

Κι εγώ...

σαν ψηφοφόρος αδαής αφουγκραζόμουν...

διχασμένος απ' το σώμα...

διχασμένος απ' την ψυχή...

επιχειρηματολογώντας...

συναινώντας στην απο-κόλληση...

ταξίδια ακρωτηριασμένα στην μνήμη...

ακολουθούσαν δυο παράλληλες διαδρομές...

σ' ένα λάβαρο νωπό...

που σκέπαζε με σκιές...

τ' απέραντο της θάλασσας...

χαράζοντας το όνειρο...

από πέντε λέξεις...

"στα μάτια της ψυχής μου"...

που ήταν άγνωστα...

χωρίς αντανακλάσεις στην οντότητα...

προ-καλώντας το δάκρυ...

καυτό...

πύρινο...

...

πάγωσε...

στο ελάχιστο του χρόνου...

κρυώνω...

στην πανούργα απουσία...

των ατσάλινων σιωπών...

***

Πλανεύτηκα σαν παιδί...

σε πέντε νοθευμένες λέξεις...

που αγάπησα μ' ένα φτερούγισμα...

υποκλίθηκα στο μεγαλείο τους...

χτίζοντας μια νέα όαση...

στην εκκίνηση μιας υπέρβασης...

που χόρευε άκομψα...

στο κέντρο της πίστας...

μια άγνωστη ανταύγεια...

της ανύπαρκτης "Ανατολής"...

***

Κατ-έρευσε...

στης ακροθαλασσιάς την λαιμητόμο...

που εξάντλησε την ύπαρξη...

απαγάγοντας τις έννοιες...

σαν πειρατές που λεηλάτησαν την στεριά...

τραυματίζοντας χωρίς οίκτο τα λάφυρα...

Με πρόδωσε η ακοή μου...

απο-τυπώνοντας ήχους...

από ξεφτισμένα καρμπόν...

έσβησαν οι μελωδίες...

εξανεμίστηκε το ταξίδι...

λερώνοντας το γαλάζιο...

από έναν σκούρο αποπνικτικό καπνό...

***

Τώρα...

κρατώ στα χέρια...

μια επιταγή με μηδενικό ποσόν...

τσαλακωμένη...

ακάλυπτη...

όπως οι "πέντε λέξεις"...

που γλίστρησαν αδιάφορα...

στις φωλιάς τους...

το παγωμένο κενό...

***

Τελείωσε η παράσταση...

ομολόγησε...

δραπετεύοντας ο παραγωγός...

γκρεμίζοντας το θέατρο των σκιών...

στις γυμνής ψυχής το όνειρο...

έτσι απλά...

χωρίς κόστος...

χωρίς ενοχές...

***

Ψυχή μου...

έτσι απλά...

μας εκτέλεσαν...

σ' έναν χειμωνιάτικο ουρανό...

έτσι απλά...

κι ανώδυνα...

***

Στέλιος Κ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

sissaki ssss 10-02-2010 @ 10:12	Στελιο εξαιρετικο πραγματικα!!!!καλο βραδυ!! ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
spania_kardhia 10-02-2010 @ 14:29	Πολύ με νόημα οι στοίχοι σου αλλά χωρίς καμοιά ομοιοκαταλυξία ::angel.::
horseman 11-02-2010 @ 08:15	sissaki ssss Nα είσαι καλά... την καλησπέρα μου... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ spania_kardhia 1) Οι ελεύθερες δημιουργίες δεν είναι ποιήματα... 2) Ορθογραφικά το σωστό είναι: καμοιά = καμία και ομοιοκαταλυξία = ομοιοκαταληξία Να είσαι καλά...
ΛΑΧΕΣΙΣ 12-02-2010 @ 17:31	Κατ-έρευσε... στης ακροθαλασσιάς την λαιμητόμο... που εξάντλησε την ύπαρξη... απαγάγοντας τις έννοιες... Σε τρέχω κι είπα να σταματήσω στην απαγωγή..... ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο