| |
Πυλάδης 1250πΧ (περίπου)
Ω Πυλάδη, του Στροφείου μοναχογιέ!
Ο Αισχύλος λόγο δε σου ‘δωσε, παρά μονάχα πράξεις,
αντιθέτως, ο Ευριπίδης σου ‘δωσε νέον αέρα, νέα πνοή.
Εσύ παρότρυνες τον Ορέστη να γίνει μητροκτόνος,
εσύ τον έπεισες να εκδικηθεί το θάνατο του Αγαμέμνονα.
Η παρουσία σου στη σκηνή, μου φάνηκε σχεδόν αδιάφορη,
μέχρι που πρόσεξα την άλλη διάσταση του ρόλου σου.
Αν εγκατέλειπες τον Ορέστη την ώρα της καταδίκης του,
δε θα μπορούσες ν’ αντικρίσεις τον εαυτό σου, ομολόγησες.
Σε είπανε σύμβολο συντρόφου μαχητή και πιστής φιλίας,
φιλίας που δεν τη σταματά ούτε άνθρωπος ούτε Θεός.
Αν κι ο αλτρουισμός σου υμνείται και στις μέρες μας,
σε γνώρισα μέσω του “ανήθικου” μόλις το καλοκαίρι του ’08.
Η ανάγκη της θυσίας για τον άλλο είναι έμφυτη στον άνθρωπο,
αυτό σημαίνει - εν κατακλείδι - ανθρωπιά.
Άργησα να το καταλάβω και πραγματικά πολύ λυπάμαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
