| Η αμαξα μου καλπαζει
διπλα στο δεντρο της Ζωης
που πανω του κουρνιαζουν μαυροπουλια
κι ολο ρωτανε
για κεινο το φαντασμα που σερνεται
Στο καρουζελ του Εσταυρωμενου
τα παιδια , γελουν και πεφτουνε
στα μαλακα
πανω απ' τους χιονισμενους ταφους τους
Γυμνες ψυχες
αφθαρτες ακομα , η ματια
προσπαθει να μην λαθεψει
τον δρομο τους
Τ' ονειρο
πραγματοποιειται
προδιδοντας το
αυτο μου τραγουδουνε τα πουλια
ο Ερωτας κρυφοκοιτα
σαν η Αγαπη καρτερα ν' αντηχησει
Αυτο εξηγω
στο φαντασμα που μ' ακολουθει
σ' αυτο που ξυπνησες μεσα μου
ζεμενος στην αμαξα μου
ζεμενο μαζι μου
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|