| |
Νύχτες βουτηγμένες στο αλκοόλ
Ζάλη , τρέλα , παραισθήσεις
Ο ήχος που γουστάρεις rock n’ roll
Μόνο απ’ τους στίχους θα μεθύσεις
Ένα τσιγάρο στο τασάκι συντροφιά
Οι σκέψεις σου γυρνούν στα περασμένα
Βότκα λεμόνι μια κιθάρα αγκαλιά
Και το μυαλό σου τριγυρνάει στα χαμένα
Για όλους είσαι παρακμιακός ροκάς
Που ζει στον κόσμο του
Φωνάζουν όλοι να ο τρελό-ροκάς
Μα εσύ το δρόμο σου
Μην τους ακούς , μη μου χαλάσεις και εσύ
Να μη σε κάνουν σαν τα μούτρα τους αυτοί
Μείνε μου ΡΟΚ σκληρός σαν βράχος
Μη μου χαλάσεις και εσύ… μη μου αλλάξεις
Μαζί τους μη βουλιάξεις…
Πάντα ανώριμος μα δεν σαλτάρεις
Και τη ζωή σου άδικα δεν σπαταλάς
Κάθε στιγμή της την περνάς και το γουστάρεις
Μονίμως όλους μας χαμογελάς
Ίσως να είσαι και ο μόνος επιζών
Που ακόμα ζεις σε μια άλλη εποχή
Ακούς τους ήχους πάντοτε στη διαπασών
Αυτό για σένα είναι μόνο η μουσική
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
