| |
Πόσες φορές μπορεί να κοιτάω στον δρόμο και να ταξιδεύω;
Αμέτρητες…
Πόσες φορές θέλησα να πάρω ένα αυτοκίνητο κι απλά να φύγω..
Όχι στα μέρη τα γνωστά, γεμάτα αναμνήσεις… Απλά να χαθώ στα στενά, να φύγω μακριά…
Να είμαι εγώ, το τιμόνι, η μουσική και οι σκέψεις, τα όνειρα…
Για μένα ο δρόμος είναι σύμβολο φυγής…
Είναι όνειρο ξεγνοιασιάς και ηρεμίας…
Δεν έχει σημασία η κίνηση, οι ανίδεοι οδηγοί, ο κόσμος…
Δεν έχει καν σημασία ο προορισμός…
Άλλωστε σε όποιο μέρος κι αν είμαι ο πραγματικός μου προορισμός είναι η κάθαρση, η ηρεμία…
Πόσες φορές κοίταξα αυτό το κομμάτι τσιμέντου κι ευχήθηκα να μπορούσα να κάνω έστω μια βόλτα, να με διαπεράσει ο αέρας, να αισθανθώ την βροχή, να μυρίσω τα λουλούδια, να καίει ο ήλιος το δέρμα μου…
Όποια εποχή κι αν είναι, όποια χρονιά, όποιος δρόμος, για μένα είναι κάτι άπιαστο όσο γελοίο κι αν φαίνεται σε κάποιον…
Κάθε φορά που βγαίνω έξω με πιάνει ένα δέος… Κάθομαι αρκετή ώρα απλά σκεπτόμενη τους δρόμους και σε πόσα μέρη μπορούν να σε πάνε…
Έπαψα να βγαίνω έξω πια… Έπαψα να κοιτάζω… Δεν είναι μια από τις επιλογές που έχω να οδηγήσω αμάξι και μάλιστα να χαθώ απλά κάπου, χωρίς να ξέρει κανείς τίποτα…
Έπαψα να ονειρεύομαι και προσπάθησα να βρω άλλους τρόπους για να φτάσω στην ηρεμία…
Αλλά που και που, όταν με την άκρη του ματιού μου θα δω τον άδειο δρόμο μες στο σκοτάδι, χωρίς την φασαρία, το άγχος και τα αυτοκίνητα, αισθάνομαι ένα κενό, αισθάνομαι πως δεν θα έχω ποτέ αυτή την μέρα…
Δεν ζητάω πολλά, μια μέρα μόνο… Απλά μια μέρα…
[align=right][B][I]Just Me...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
