| κάτω απ τα βλέφαρα σου
φωλιάσαν οι ελπίδες μου
και την γαλήνη σου πανώρια
θα ομορφαίνουν
και σαν κοιμάσαι χιλι αστέρια
καθε απόβραδο
μακριά λυγμοί κάποιου βιολιού
θ αργοπεθαίνουν
στοχάσου,αυτή η ελπίδα πέρασε
και χάθηκε,
όπως στους κρίνους διαπερνά
μι ανατριχίλα
κι όταν ξυπνήσεις απ του ονείρου
το ξεφάντωμα,
θα δείς το λεύκωμα
που τούκλεισαν τα φύλλα
Ίσως να νοιώσεις ξέμακρα θλιμένο
ένα μουρμούρισμα,
ήχους νεκρούς
που κτακλυσανε τα στήθια
θα δείς τότε πώς σβήνει
ένα πρελούδιο νανούρισμα,
βαριά σκιά του πεπρωμένου μας
στ αλήθεια
Μα ράκος
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|