| |
Κάποτε μου είχες πει
Ρε φίλε πως θα ήσουν
Στο πλάι μου πάντα εκεί
Και περηφανευόσουν
Όμως στην δύσκολη στιγμή
Δεν ήσουνα ποτέ εκεί
Με άφησες μονάχο μου
Εμένα και τον πόνο μου
Αφού με άφησες κενό
Και στην καρδιά μου αδειανό
τώρα έχω παρηγοριά
δυο μπουκάλια αγκαλιά
Και δεν θέλω πια κανείς
Να μου συμπαρασταθεί
Τώρα πια πιο μοναχός
Γίνομε καλύτερος
Γιατί εγώ χριστέ μου
δεν πρόκειται ποτέ μου
να με πληγώσω να προδοθώ
απ’ τον ίδιο μου τον εαυτό
θα γίνω εγωιστής
για μένα να παλεύω
εγώ να είμαι νικητής
και κανένα δεν πιστεύω
κανένα μην εμπιστευτείς
στον ψεύτη τον κοσμάκη
θα ‘ταν σαν να ‘χες σκεφτεί
να πέσεις σε χαντάκι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
