| Ήρθες εκεί
που όλα στάζανε σιωπή
σε άσχετη στιγμή
το χρόνο φίλησες
μου μίλησες
και η ηχώ
ένα φως
σε μια γιορτή
γέλιο πλυμμήρισες
ανάσα μύρισες
σε ένα λεπτό
άλλαξές τη διαδρομή
απλά μου γέλασες
κι εντός μου πέρασες
κι είναι τόσο εντάξει
που δεν βαπτίζεται ο χρόνος
με ταυτόσημες λέξεις
κι η οδός γράφει μόνος
αλλά χωρίς μονάξιά και δάκρυα
αλλά με χαρά κι ανάσα
Σε ευχαριστώ Απατεωνάκο μου Νρ2
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|