stixoi.info: Απώλεια

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271882 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Απώλεια

Μας κοιτούν από ψηλά, μικροί αθώοι αγγέλοι
Ξυπνήσαμε μια μέρα, συνειδητοποιήσαμε ότι πετάξαν μακριά
Ανάμεσα μας ζήσανε κι ήταν αληθινοί
Με αγάπη μας γεμίσανε, τους λησμονώ κάθε πρωί
Άδικα τους διάλεξε ο θεός να τους έχει συντροφιά
Μας τους έκλεψε, δε μπόρεσα να τους αποχαιρετήσω
Την αγάπη τους τη νιώθω, μου ζεσταίνει τη καρδιά
Οι σκοτεινοί μου εφιάλτες τους φοβούνται, με φυλάνε στα κρυφά
Όσο μεγαλώνω προσπαθώ να τους θυμάμαι
Η ανάμνηση μου είναι η παρουσία τους στη γη
Τόσα χρόνια και ακόμα δε νιώθω μόνος
Θέλω να πιστεύω πως αγναντεύουν από ψηλά τον κόσμο
Και εμένα χαζεύουν που αφηρημένα ζω τα χρόνια μου
Η ζωή αποκτά αξία στην εφήμερη της φύση
Τα λόγια πλανιόνται στον αέρα μέχρι να τα σβήσει ο χρόνος
Οι εικόνες όμως, αυτές οι εικόνες γλυκαίνουν τον αέρα μας
Παραστάσεις και παραστάσεις, ιστορίες βγαλμένες απ’ τη ζωή
Και χαίρομαι ν’ ακούω, να πλάθω κόσμους


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ξεχνιέμαι μες στο λήθαργο μου...

dante537 23-02-2010 @ 09:54	Οι εικόνες όμως, αυτές οι εικόνες γλυκαίνουν τον αέρα μας Παραστάσεις και παραστάσεις, ιστορίες βγαλμένες απ’ τη ζωή Και χαίρομαι ν’ ακούω, να πλάθω κόσμους Τι όμορφα..και τι άσχημο να μας κόβουν τα φτερά μας,, ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο