Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ρωμιοσύνη
 Ο Μάνος και ο Χρήστος ευθύνονται γι' αυτό!!!(και το λεωφορείο..για την έμπνευση!!...)
 
Απ' τις κορφές του Ψηλορείτη
Ως της Ακρόπολης το φως
Χρυσός αητός το πνεύμα σμίγει
Στάζει της λύρας ο καημός...

Κι οι αντρειωμένοι πλάϊ-πλάϊ
Πίνουν, χορεύουν και γλεντούν
Κι οι Καρυάτιδες σειρήτια
Στα κρινοδάχτυλα κεντούν...

Μάης γεμίζει το γαλάζιο
Ρίτσος, Σεφέρης και Σαπφώ
Φέρνει στο Σούνιο ο αγέρας
Των Ποιητών μας την ηχώ...

Μες στην ψυχή μου.. πώς ανάβουν
Της ρωμιοσύνης τα δαδιά
Στο άγιο χώμα σου.. Ελλάδα
Δάκρυ ποτίζω μιαν ελιά...




30/5/2005


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
Μάνος
30-05-2005
Πάμε για πόλεμο;
ΙΩΑΝΝΑ
30-05-2005
Μαράκι...να ξαναπάρεις το ίδιο λεωφορείο !!! Υπέροχο !!!
χρήστος
30-05-2005
την αποδέχομαι την ευθύνη για ένα τέτοιο ποίημα....
outopios
31-05-2005
merikoi anthropoi exoun talento....enas apo aftous eisai kai esy....
earth dweller
02-06-2005
Ομολογώ ότι είναι ένα ποίημα που σε φωτίζει, σε γλυκαίνει και σε ταξιδεύει!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
24-03-2021 @ 20:50
Έτσι ακριβώς, σε φωτίζει, σε γλυκαίνει, σε ταξιδεύει. ::love.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο