| |
Μην εμπιστεύεσαι τον καθρέφτη
Αληθινός δολοφόνος των χρωμάτων
στήνει παγίδες' δεν τις υποπτεύεσαι
θαρρείς πώς κάποιο λάθος γίνεται
θέλεις να διαμαρτυρηθείς
να πείς δεν είσαι εσύ
ούτε που γνώρισες ποτέ αυτό το πρόσωπο
που σε κοιτά παράξενα
μα η φωνή σου πνίγεται
πιο πέρα από την σιωπή
στους σκοτεινούς ωκεανούς της μνήμης
Τότε ο άλλος μέσα στον καθρέφτη
το μαρτύριο σου μεγαλώνοντας
σηκώνει με συμπόνεση τα χέρια του
να κρύψει τις πολλές ρυτίδες
να φορέσει το νεανικό του πρόσωπο
να σε δωροδοκήσει με όνειρα
κι ελπίδες μάταιες
πώς τάχα
δε σε γέλασεν η άνοιξη
ούτε σε τύφλωσε το πολύ φώς
μόνο τα είδωλα
που στήνουν οι καθρέφτες μπρός στα μάτια σου
σε ξεγελούν
έτσι που δεν μπορείς να διακρίνεις καθαρά
πίσω απ'τις σκόνες
και τις φοβερές ραγισματιές
το αληθινό του πρόσωπο
Μη δίνεις πίστη
στον αμαρτωλό καθρέφτη
Κάποτε
-σήμερα,αύριο -θ'ακουστεί
μέσα στην νύχτα η φωνή του ερωδιού
πάνω από εκατομμύρια κλειστά μάτια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
