Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στο κενό
 
Κρατούσε ένα μολύβι , βαρύ σαν την ταπείνωση και μια γομολάστιχα.
Έγραφε πάνω στις πληγές του για να κλείνουν ταχύτερα .
Μετά πάσχιζε , ματαίως , να τις σβήσει .
Προσπάθησε και λάθη να σβήσει , μα έσβηνε μόνο μέρες.
Τα μεγάλα λάθη ήταν χαραγμένα , όπως οι αρχαίες επιγραφές στο μάρμαρο.
Δήθεν τα μελετούσαν , η μέθοδος της ιδιώτευσης , μετά διδασκάλων , ιδιοτελών.
Τα λάθη ήταν και δικά του , όπως ο λογαριασμός για το μάρμαρο. Αυτός ολόκληρος.
Δοκίμασε να γράψει , μικρός ξεκίνησε με τ' αριστερό μα τον εμπόδισαν.
Με το άλλο , του έλεγαν , με το καλό.
Μεγαλώνοντας ωστόσο καθόταν μπροστά σ' έναν καθρέφτη
Έτσι έβλεπε το γράψιμό του αριστερό.
Αργότερα κατάλαβε ότι έτσι ή αλλιώς πολύ λίγοι διάβαζαν.
Οι καθρέφτες δεν αποτελούσαν εξαίρεση.
Επίσης αρκετοί αριστερόχειρες υπέγραφαν επιταγές με το δεξί.
Αργότερα κατανόησε και την ετυμολογία της λέξης ζερβοκουτάλας.

Το μολύβι του μεγάλωνε.
Έγινε αρκούντως κοντάρι και πήδηξε μ' αυτό πάνω σ' ένα δέντρο.
Ματαιόδοξος , έγραφε πάνω στα μικρά κλαδιά.
Τα έργα του μεγάλωναν στο χρόνο.
Ένα πρωί άκουσε ένα απαίσιο , διαρκές μουγκρητό.
Πέφτοντας είδε , εθνικώς υπερήφανο , το αλυσοπρίονο επενδύσεων.
Έτσι η διακλαδωμένη του προσπάθεια και ο ίδιος έπεσαν στο κενό.
Τα γραπτά του , όπως είχε ονειρευτεί , έβαζαν φωτιές .
Το δέντρο το έκαναν σπίρτα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
galanidoy
25-02-2010 @ 08:06
::1255.:: ::1255.:: ::1255.::
Kostas Houston
25-02-2010 @ 11:02
Το κείμενο σου Don πολύ επίκαιρο. Όσο για το ζρβοκουτάλας το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον γιατί έτσι με έλεγε ο πατέρας μου.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο