Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Don Giovanni I I - L'ultima prova dell'amor m
 συνέχεια από το προηγούμενο
 
[B]ΠΡΑΞΗ 2Η
Σκηνή 18η[/B]

[I]Μπαίνει η Ντόνα Ελβίρα[/I]

[B]Τρίο[/B]

[B]ΝΤΟΝΑ ΕΛΒΙΡΑ [/B]([I]απελπισμένη[/I])
[B]Στου έρωτά μου
την ιστορία,
θέλω κοντά μου
εσέ, ξανά .[/B]
[B]Πια δε θυμάμαι
την προδοσία.
Νιώθω λατρεία. [/B]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ & ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
Όχι ξανά! [/B]

[B]ΝΤΟΝΑ ΕΛΒΙΡΑ[/B]
[I](γονατίζοντας)[/I]
[B]Δε θα απαιτήσει
η τυραννισμένη,
πιστή ψυχή μου,
κάτι γι΄ αυτήν. [/B]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Με καταπλήσσει !
Τι επιθυμείτε; [/B]
[I](γονατίζει κοροϊδευτικά)[/I]
[B]Αν δε σταθείτε,
δε θα σταθώ. [/B]

[B]ΝΤΟΝΑ ΕΛΒΙΡΑ
Μην περιπαίζεις
τα αισθήματα μου!

ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
(Έτσι που κλαίει,
τη συμπαθώ.)[/B]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Σας περιπαίζω ;
Μα προς θεού![/B]
[I](με προσποιητή τρυφερότητα)[/I]
[B]Τι θες, καλή μου ;[/B]

[B]ΝΤΟΝΑ ΕΛΒΙΡΑ
Άλλος να γίνεις ! [/B]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ[/B]
([I]κοροϊδεύοντάς την[/I])
[B]Α, τι ωραία! [/B]

[B]ΝΤΟΝΑ ΕΛΒΙΡΑ
Φαύλη καρδιά !

ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Να φάω ,μ’ αφήνεις ;
Κι αν σου αρέσει,
φάε κι εσύ. [/B]

[B]ΝΤΟΝΑ ΕΛΒΙΡΑ[/B]
[B]Μείνε, απαίσιε
στη δυσωδία !
Φρικτό παράδειγμα
κακίας και δόλου ![/B]

[I](Φεύγει.)[/I]

[B]ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
(Αν δε λυγίσει
απ' τον καημό της
καρδιά έχει πέτρα,
ή και καθόλου.)

ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Ζήτω οι γυναίκες
και το θείο νέκταρ !
Δόξα και στήριγμα
του κόσμου όλου ![/B]

[B]ΝΤΟΝΑ ΕΛΒΙΡΑ
Αχ![/B]
[I](Φωνάζει από μέσα, μετά ξαναμπαίνει
και, διασχίζοντας τη σκηνή, φεύγει από άλλη πόρτα) [/I]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ & ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
Τι ναι τούτη η κραυγή ;[/B]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Σύρε δες τι να συμβαίνει.

[I](ο Λεπορέλλο βγαίνει)[/I]

ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
Αχ![/B]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Τι φωνή διαβολεμένη !
Λεπορέλλο, τι είναι κει ;[/B] [/B]

[B]ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ[/B]
[I](μπαίνει τρομαγμένος και κλείνει την πόρτα.)[/I]
[B]Αχ, αφέντη, να χαρείς!
Από μέσα εδώ, μη βγεις!
Πέτρινος άνδρας , άσπρος σα χιόνι.
Αχ, η καρδιά μου τρέμει, παγώνει !
Αχ, να δείτε πως κινείται.
Αχ, ν' ακούστε πως πατά.
Τα!..Τα!..Τα!...Τα! [/B]
[I](μιμείται τα βήματα του Διοικητή)[/I]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Δεν κατάλαβα ούτε λέξη.
Μάλλον σου 'χει σαλέψει.[/B]

[I](Χτυπήματα στην πόρτα)[/I]

[B]ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
Αχ, ακούστε!

ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Μας χτυπάνε!
Άνοιξε! [/B]

[B]ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
Τρομάζω!

ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Άνοιξε, είπα!

ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
Αχ![/B]

[B]ΝΤΟΝ ΤΖΟΒΑΝΝΙ
Για να τα ξεμπερδέψω,
μονάχος πάω ν’ ανοίξω [/B]
[I](Με το φως και το σπαθί στο χέρι, πάει ν ' ανοίξει)[/I]

[B]ΛΕΠΟΡΕΛΛΟ
(Αχ, να μην τον δω ξανά .
Να κρυφτώ σιγά σιγά.)[/B]
[I](κρύβεται κάτω απ' το τραπέζι)[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ντον Τζοβάννι
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση.
 
daponte
25-02-2010 @ 13:30
http://www.youtube.com/watch?v=YjEP7T1zV1I
daponte
25-02-2010 @ 13:32
Atto II
Scena 18

Donna Elvira e detti.

DONNA ELVIRA
(entrando disperata):
L'ultima prova
dell'amor mio
Ancor vogl'io
fare con te.
Piω non rammento
gl'inganni tuoi,
Pietade io sento.

DON GIOVANNI e LEPORELLO:
Cos'θ?

DONNA ELVIRA
(s'inginocchia):
Da te non chiede
quest'alma oppressa
Della sua fede
qualche merce'.

DON GIOVANNI:
Mi maraviglio!
Cosa volete?
(Per beffarla s'inginocchia)
Se non sorgete non resto in pie'.

DONNA ELVIRA:
Ah non deridere
gli affani miei!

LEPORELLO:
(Quasi da piangere
mi fa costei.)

DON GIOVANNI
(alzandosi e facendo alzare Donna Elvira):
Io te deridere!
Cielo, e perchι?
(con affettata tenerezza)
Che vuoi, mio bene!

DONNA ELVIRA:
Che vita cangi!

DON GIOVANNI
(beffandola):
Brava!

DONNA ELVIRA:
Cor perfido!

DON GIOVANNI:
Lascia ch'io mangi,
E se ti piace,
mangia con me.

DONNA ELVIRA:
Rθstati, barbaro!
Nel lezzo immondo
Esempio orribile
d'inquinitΰ!

(Parte.)

LEPORELLO:
(Se non si muove
al suo dolore,
Di sasso ha il core,
o cor non ha.)

DON GIOVANNI:
Vivan le femmine,
Viva il buon vino!
Sostegno e gloria
d'umanitΰ!

DONNA ELVIRA:
Ah!

(Di dentro: poi rientra,
traversa la scena fuggendo,
esce da un'altra parte.)

DON GIOVANNI e LEPORELLO:
Che grido θ questo mai?

DON GIOVANNI:
Va a veder che cosa θ stato.

(Leporello esce.)

LEPORELLO:
Ah!

DON GIOVANNI:
Che grido indiavolato!
Leporello, che cos'θ?

LEPORELLO
(entra spaventato e chiude l'uscio):
Ah, signor, per caritΰ!
Non andate fuor di qua!
L'uom di sasso, l'uomo bianco,
Ah padrone! Io gelo, io manco.
Se vedeste che figura,
se sentiste come fa
Ta! Ta! Ta! Ta!

(imitando i passi del Commendatore.)

DON GIOVANNI:
Non capisco niente affatto.
Tu sei matto in veritΰ.

(Si batte alla porta.)

LEPORELLO:
Ah sentite!

DON GIOVANNI:
Qualcun batte!
Apri!

LEPORELLO
(tremando):
Io tremo!

DON GIOVANNI:
Apri, dico!

LEPORELLO:
Ah!

DON GIOVANNI:
Per togliermi d'intrico
Ad aprir io stesso andrς.

(Prende il lume e la spada sguainata
e va ad aprire.)

LEPORELLO:
(Non vo' piω veder l'amico
Pian pianin m'asconderς.)

(Si cela sotto la tavola.)
sofianaxos
25-02-2010 @ 13:31
::up.:: ::up.:: ::up.::

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΤΑΥΡΟ
malkon64
26-02-2010 @ 01:00
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::up.:: ::yes.:: ::up.::

Υ.Γ. ( Με Θεατρική απόδοση ΊΣΩΣ έχει άλλη Αίσθηση)

Την Καλημέρα μου ..........


Με Εκτίμηση

Κωνσταντίνος
daponte
26-02-2010 @ 08:41
Ευχαριστώ πολύ. ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο