| |
| | Ντόνα Ελβίρα - ανάλυση χαρακτήρα |  | | |
Πλησιάζοντας στο τέλος της όπερας, λίγο πριν την κορύφωση του δράματος, εισβάλλει στη σκηνή η Ντόνα Ελβίρα ανάμεσα στον Ντον Τζοβάννι και τον Λεπορέλλο.
Οι τρεις αυτοί χαρακτήρες συναντούνται επί σκηνής, για τελευταία φορά όλοι μαζί, στη Δεύτερη Πράξη, στη διάρκεια του δείπνου του Ντον Τζοβάννι και λίγο πριν τη μοιραία κατάληξη:>>>
[B]http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=123295[/B]
Σε αυτή τη σκηνή η Ντόνα Ελβίρα έχει ξεχάσει το μίσος της και την επιθυμία για εκδίκηση για τον Ντ. Τζ. και τον ικετεύει, γονυπετής, όχι να γυρίσει κοντά της, αλλά να αλλάξει ζωή, για να αποφύγει την ουράνια τιμωρία (την οποία έχει προμαντέψει στο μονόλογό της " Mi tradi, quell' alma ingrata" >>>
[B]http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=120532[/B]
Η προηγούμενη αμφιθυμία της απέναντι στον άνδρα που την πρόδωσε έχει δώσει τη θέση της σε ένα ξέσπασμα αγάπης.Δεν είναι πια μια οργισμένη μαινάδα , είναι μια ερωτευμένη γυναίκα, με την καρδιά γεμάτη οίκτο για τον αγαπημένο της, μολονότι εκείνος ούτε πριν , αλλά ούτε και τώρα, συγκινείται από τα αισθήματά της, την κοροϊδεύει ασύστολα, και ήδη την έχει ξεγελάσει και εγκαταλείψει στο παρελθόν.
Η ψυχολογία της Ντόνα Ελβίρας θυμίζει το λεγόμενο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης», όπου άτομα που βρίσκονται σε μια σχέση εξουσίας και φόβου συχνά δημιουργούν συναισθηματικούς δεσμούς με το άτομο που τα κακοποιεί συναισθηματικά, σωματικά, ή πνευματικά[I](ηονομασία προέρχεται από το φαινόμενο που παρατηρήθηκε το 1973 στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, σε ομήρους μιας τραπεζικής ληστείας. Οι ληστές κράτησαν έξι ημέρες σε ομηρία τους εργαζόμενους της τράπεζας. Σε αυτή την περίπτωση τα θύματα της ομηρίας δημιούργησαν συναισθηματικό δέσιμο με τους θύτες τους, τους οποίους έφτασαν να υπερασπιστούν μετά την απελευθέρωσή τους.)[/I]
Η προσπάθειά της, ωστόσο, ν' αλλάξει τη μοίρα του Ντ. Τζ. πέφτει στο κενό και η κραυγή της μπροστά στο θέαμα του "Πέτρινου Καλεσμένου" προοιωνίζει το επερχόμενο τρομακτικό φινάλε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. | | | |
|
ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ
27-02-2010 @ 00:56 | Πολυ ωραιο και πραγματικα το συνδρομο της Στοκχολμης υφισταται κι ειναι οτι πιο βασανιστικο μπορει να συμβει σε εναν ανθρωπο ! | | ΥΓΡΟ ΠΥΡ
27-02-2010 @ 01:06 | ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΣΚΗΝΕΣ ΟΠΕΡΑΣ Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ...ΦΟΒΕΡΗ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΟΥ!!! ::theos.:: | | daponte
27-02-2010 @ 01:18 | http://www.youtube.com/watch?v=u3jtlVZBnXE
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=123295 | | ramonatz
27-02-2010 @ 01:25 | πολύ χάρηκα την πρωτοβουλία σου | | DETOBON
27-02-2010 @ 01:48 | Mi tradì quell’alma ingrata,
infelice, o Dio, mi fa.
Ma tradita e abbandonata,
provo ancor per lui pietà.
Quando sento il mio tormento,
di vendetta il cor favella,
ma se guardo il suo cimento,
palpitando il cor mi va...
Με πρόδωσε η αχάριστη ψυχή.
Δύστυχη, Θεέ μου, μ’ έκανε.
Mα προδομένη κι αφημένη
για αυτόν πάλι λυπημένη.
Σα σκεφτώ τα βάσανά μου
εκδίκηση η καρδιά ζητά,
μα σαν δω να κινδυνεύει
γι αυτόν πάλι θα χτυπά. ..
Συνδρομο της Στοκχολμης ; Δε θά'λεγα...
Πάντως η μετάφραση είναι εξαιρετική !
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Την καλήμέρα μου. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
