| |
[align=center]Ψαχνω μες το κατι να βρω
ενα τιποτα καλα κρυμενο
Εξυπνο, φτιασιδωμένο
με ενα αορατο πρωσοπειο που αν ποτε το αγγιξεις θα δεις..
Το Ποτε να κυνηγα το Παντα στην αυλη του
ενδιαμεσου σταθμου..
την Εμνευση να ταξιδευει μεσα σου..
Ψαχνωντας για μια γηινη ανασα
Θνητη με τα παπουτσια στο χερι..
Μαζι τους εμαθα να σπαω καθρευτες,
Να μαζευω το μπλε του ουρανου να το χαριζω στην σκια μου
για να γευτει αληθεια,
το φαρμακο της για να βρει φωνη,
να μου πει μυστικα καθως εγω,
ως ανταλαγμα να της δινω καραμελες..
Η απουσια τους είναι κολαση για’μενα,
το πλοιο δεν τα εφερε πισω
ο κρυμμένος από ζωη τιτανικος
βουλιαξε μαζι τους..
Αποψε βαφτιζω αστερια..
Τους δινω το ονομα σου..
Σε όλα εκτος από ένα..
την τωρα πια κατοικια της
Εμνευσης του Ποτε και του Παντα
Χαμομηλι λοιπον..
να αστερι το ονομα σου..[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
