| |
| | Doing God's work |  | | | Όπως έχω προσθέσει και σε προηγούμενο ποίημά μου,κάθε σχόλιο και καλόπιστη κριτική είναι δώρο για μένα.Ευπρόσδεκτα,επίσης,είναι και σχόλια ή/και παρατηρήσεις για το θέμα που πραυγματεύεται το ποίημα. | | |
Doing God’s work.
Αυτό απάντησε στο πώς
περνά τον καιρό του
ο,μεγαλοτραπεζίτης και
καπιταλιστικό γουρούνι άλλοτε,
CEO στα μοντέρνα μας ελληνικά,
(ναι,κυρία μου,σέο.Τόσο περίεργο
σου φαίνεται παλιόβλαχα;)
της Goldman Sachs (Γκόλντμαν Σαξ,βλάχα)
Lloyd Blankfein (Λιόϊντ Μπλανκφάιν),
παιδί που με σκληρή δουλεία κι αμέτρητες θυσίες
έφτασε να διευθύνει
τη μάλλον μεγαλύτερη τράπεζα της Αμερικής
και ποτέ δε θα πεινάσει,
όποτε κι αν απολυθεί.
Γι’αυτό σου λέω Γιωργάκη,
διάβαζε
να κάνεις κι εσύ
σαν αυτόν κάτι στη ζωή σου.
να μην πεινάσεις όπως εμείς
και να μην έχεις ανάγκη
κανέναν πούστη (γιατί όλοι οι πλούσιοι είναι πούστηδες,παντού)
να σ’έχει σαν το δούλο
στη δουλειά του.
Μα ρωτάει εύλογα ο κάθε
αδαής,
ακόμα μεγαλοτραπεζίτης και
καπιταλιστικό γουρούνι δεν είναι
ο φίλτατος κατά τ’άλλα Λιόίντ;
Όχι!αυτές είναι αναρχοαριστερές
βρισιές!τα ΜΜΕ επιβάλλουν
να είναι Golden Boy
χρυσούλι μου.
Tέλος πάντων,ας αφήσουμε τα τυπικά
κι ας ξεψαχνίσουμε τη φράση του
(μιας και δεν έχουμε κανέν’αρνάκι γι’αυτό).
Doing God’s work.
Kάνοντας τη δουλειά του Θεού ελληνιστί.
Ποιανού Θεού,άραγε;
Μάλλον του χριστιανικού,
αυτού της αγάπης,καθώς πάμπολλοι στις United States of America
λένε ότι η USA είναι
μια βαθιά θρησκευόμενη χώρα
(και συγκεκριμένα χριστιανοθρησκευόμενη),
η οποία προσπαθεί να διαφυλάξει τα
προ-προ-προ-προ-προ-προ-παππουπαράδοτα
ήθη της από τον αμοραλισμό των νέων
και των αναρχοσοσιαλιστών που φλέγονται
από τη δίψα του διαβόλου να
τα γκρεμίσουν.
Οι παλιάνθρωποι,σπίτια δεν έχουν;
Να κάτσουν φρόνιμοι.
Μακριά από τέτοιους τύπους Γιωργάκη.
Μην τυχόν και σε παρασύρουν
Με τις τρέλες τους και τις ψευτιές τους.
Εσύ να προκόψεις,να γίνεις νοικοκύρης.
Όποιος έχει δύο χιτώνες να δίδει τον έναν.
Αγάπα τον πλησίον σου.
Ου κλέψεις.
Αυτά τα τρία-κατά κύριο λόγο-είναι
οι τρόποι με τους οποίους γίνεται
η δουλειά του Θεού του Αληθινού
του Κύριου ημών Ιησού Χριστού
του Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών.
Σίγουρα τέτοια κάνει ο Λιόϊντ.
Όχι αυτά που κάνουν
των ανθρώπων οι κτιστοί
Θεοί.
Γι’αυτό κι ο Λιόϊντ τα’χει καλά με τον εαυτό του.
Αν έκανε αυτά των κτιστών
ίσως να μην άντεχε από τις τύψεις.
Και πάλι συγγνώμη,επεμβαίνει ο αδαής πάντα,
οι θεωρίες του(αυτές της ελεύθερης οικονομίας)
δεν αποδείχθηκαν καθαρός και φρέσκος αέρας
αφού για να σωθεί
η μάλλον μεγαλύτερη τράπεζα της Αμερικής
δανείστηκε δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων
τα δισεκατομμύρια ω δισεκατομμύρια;
Απάντηση:Μπορεί πρόσκαιρα να συμφωνήσει μαζί σου.
Συγκυρίες,συμπτώσεις καθώς και διάφορες άλλες πτώσεις(δεικτών,ομολόγων)
έκαναν την ελεύθερή μας αγορά να δυσλειτουργεί
προσωρινά μονάχα και το κράτος
μείωσε το χρόνο δυσλειτουργίας
δίνοντας κάποια ποσά.
Καλό για κανέναν δεν είναι
να υπάρχουν αρνητικοί ρυθμοί
ανάπτυξης κατά 0,00001%
και κέρδη μικρότερα των δισεκατομμυρίων.
Το κοινωνικό σύνολο εξυπηρετήθηκε ουσιαστικά,
όχι-προς Θεού!- οι τράπεζες
κι άλλοι κερδοσκοπικοί οργανισμοί,
που τόσο αρμονικά έχουν ταιριάξει
με το κοινωνικό σύνολο
και προσφέρουν παντός είδους ανάπτυξη,
ανάμεσά τους και πολιτισμική.
Τέτοιο πράγμα,το λοιπόν,είπ’ο Λιόϊντ.
Ότι κάνει τη δουλειά του Θεού.
Έτσι πιστεύει.Δικαίωμά του.
Άλλοι του’δωσαν το δικαίωμα να το πιστεύει.
Ότι άνθρωπος κάνει δουλειά Θεού.
Άλλοι δεν αντέδρασαν σ’αυτά τα λόγια,
λες και τους έλεγαν την τιμή
για ένα φοβερό ζευγάρι παπούτσια,
που θα πλήρωναν με την πιστωτική
της τράπεζας του φίλτατου Λιόϊντ.
Άλλοι που ανόητα δανείστηκαν
ασήμι απ’το Λιόϊντ για να
επιστρέψουν χρυσό.
Άλλοι που δεν είδαν ποτέ
τα θεμέλια του πλούτου του Λιόϊντ.
Και τώρα μερικοί απ’αυτούς την καταριούνται,
επειδή πήρε μια τόσο δα μικρούλα διευκόλυνση.
Λόγω των αρνητικών συγκυριών πάντοτε.
Μα ας πιάσουμε λίγο και τον ίδιο τον Λιόϊντ.
Lloyd Blankfein τον λένε.
Lloyd δε σημαίνει τίποτα στα ελληνικά.
Blankfein,όμως;Σε δύο λέξεις
μπορεί ν’αναλυθεί.
Βlank πρωτίστως.
Σημαίνει κενός.
Fein;δεν υπάρχει τέτοια λέξη στ’αγγλικά.
Κοίτα να δεις όμως,ποια ελληνική λέξη μου θυμίζει;
Κάτσε μια στιγμή να θυμηθώ.
Α,ναι.Φενάκη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Kostas Houston
27-02-2010 @ 10:41 | I was never able to decide what is more annoying:
God fearing capitalism OR
Godless communism....
Just giving you an idea for you next poem | | Πάρης Ελένανθος
27-02-2010 @ 11:15 | Αγαπητέ Κώστα,ομολογώ ότι πρέπει να είσαι μέσα στο μυαλό μου.Το δίπτυχο που αναφέρεις στο σχόλιό σου με απασχολούσε πολύ εδώ και χρόνια κι ίσως αργότερα να είναι η ιδέα ενός νέου ποιήματος.Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο.Για όποιον,επίσης,διαβάσει το ποίημα αυτό και θέλει να τα λέμε που και που μέσω facebook http://www.facebook.com/home.php?#!/profile.php?ref=profile&id=100000754701028 | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
