| |
| | Και ξεφλουδίζω |  | | |
Μαραίνομαι, γερνάω,
δίχως ανάσα και φιλί
στο χρόνο τριγυρνάω.
Κι αν προσπερνάω,
κάθε ελπίδα για ζωή,
στον ύπνο μου ξυπνάω.
Και ξεφλουδίζω
Ξεφλουδίζω την ζωή μου
στο κουκούτσι της θα φτάσω,
και μαχαίρι αν δεν έχω
με τα νύχια θα την σκάψω.
Ξεφλουδίζω την αλήθεια
και το μέσα της θα φάω,
θα χωνέψω ότι αντέξω
κι ότι μείνει, θα το βγάλω.
Παιδεύομαι, πονάω,
τρώω τα ρούχα μου
κι αλύπητα χτυπάω.
Όσα πάλι με πονάνε,
βάρη και πάθη μου παλιά,
που πάνω μου ακουμπάνε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
επισκέπτης
31-05-2005 | είσαι σίγουρος ότι θες να φτάσεις εκεί; Πολύ-πολύ καλό, αλλά ξανασκέψου το... | | Anousios
31-05-2005 | Καλησπέρα Επισκέπτη. Είμαι της άποψης, την αλήθεια κι ας πονάει...ευχαριστώ για το σχόλιο σου. | | ΙΩΑΝΝΑ
31-05-2005 | Πάρα πολύ καλό !!! | | heresy
31-05-2005 | πολύ όμορφο φίλε μου ... νομίζω πως αν δεν γεράσεις στο κουκούτσι δε φτάνεις ... και μεσα στο κουκούτσι , άλλες φλούδες θα υπάρχουν , κι άλλο κουκούτσι θα καλύπτουν :) | | KTiNoS
31-05-2005 | oloi ponate edw mesa ? | | Εκάτη
31-05-2005 | ...συνήθως το εσωτερικό έχει αξία...το απ' έξω το πετάμε...και το ξαναφτιάχνουμε! Πολύ καλό | | Αγνή
16-12-2006 @ 06:19 | . | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
