| |
Νύχτα στο Ρέθυμνο μετρώ τα κύματα
Από το φάρο στο λιμάνι
Που φέγγουνε ψάχνω τα βήματα
Που να μην ειν’ απ’ το φεγγάρι
Αναπνοές θαλασσινές και δυο μαντάτα ξένα
Αναπνοές θαλασσινές και δυο ματάκια ξένα
Νύχτα στο Ρέθυμνο χωρίς διλήμματα
Του Θανάση ψάχνοντας το ζάρι
Τ’ άστρα παίρνουνε γελοία σχήματα
Κι ούτε π’ ακούγονται οι γλάροι…
Αναπνοές θαλασσινές και δυο μαντάτα ξένα
Αναπνοές θαλασσινές και δυο ματάκια ξένα
Νύχτα στο Ρέθυμνο σκούρος περίπατος
Γρήγορα η ώρα πως περνάει
Βλακωδώς σκέφτομ’ ανύποπτος
Πάντα αυτό που με χαλάει
Ρέθυμνο, 26/2/2010
«σ’ αυτό τον κόσμο πια κανείς δε με προσμένει γρια τσιγγάνα μη μου πεις το ριζικό, περνούν οι άνθρωποι βαθιά τους σκοτωμένοι κι ούτε κουβέντα δεν ακούς για φονικό» Δ.Α.
Τελικά τι είναι χειρότερο το τίποτα ή το να μην περιμένεις τίποτα…
καλό απόγευμα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
