|
sofiagera 01-03-2010 @ 00:36 | Πώς το ‘φερε η νύχτα αυτή, πώς το ‘φερε η ώρα
μνήμης φορτίο να κρατεί ένα όνομα μικρό,
που αυθόρμητα σκορπίστηκε μες στου μυαλού τη χώρα
κι’ έφερε πίσω το γιαλό και πίσω τον καιρό. ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ! | | ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ 01-03-2010 @ 01:30 | Θυμάσαι ‘κείνη τη βραδιά που έκλεγε τ’ αγέρι
και σφύριζε μεσονυχτίς σπαραχτικούς λυγμούς;
Θυμάσαι που ’κρυβα βαθιά στο χέρι το μαχαίρι
που βάλθηκε σε μια νυχτιά να κόψει τους δεσμούς;
Πολυ δυνατο Ελενη ! | | ΥΓΡΟ ΠΥΡ 01-03-2010 @ 01:34 | ::up.:: ::up.:: ::yes.:: | | peiraiotissa 01-03-2010 @ 04:50 | κι’ όταν αλώβητο σταθεί στα μήκη της στεριάς μας
δε θα θωρώ χρυσόψαρα, μ’ τ άνθη θα μετρώ”.
Πολύ ωραίο ποίημα....έντεχνο!!!!!!!!!!
Καλό μήνα Ελένη... ::hug.:: | | γαλάζια πεταλούδα 04-03-2010 @ 00:42 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|