| |
Στην γραφική Αράχωβα τούτο τον άγριο χειμώνα
Τα χιόνια κρυστάλλινα έχουν σκεπάσει τα σπίτια
Άσπρα κι ασάλευτα τα καημένα τα σπουργίτια
Μα στην καρδιά μου πλέρια ανθίζει μια ανεμώνα.
Ο έρωτάς μου για σένα σαν βροχή έχει φουντώσει
Η κόκκινη φλόγα στο πέτρινο τζάκι ανάβει ζωηρή
Το γαλάζιο σαλονάκι τυλιγμένο μες στη θαλπωρή
Και τα καστανά σου μάτια μ’ έχουν αναστατώσει.
Στην όμορφη Αράχωβα τούτο τον άγριο χειμώνα
Τ’ απογυμνωμένα δέντρα τρέμουν σαν τα κεριά
Μόλις τ’ αγγίζει του οργισμένου ανέμου η θωριά
Μα στην καρδιά μου πλέρια ανθίζει μια ανεμώνα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
