stixoi.info: παροπλισμένος σκουριάζω απ' την αλμύρα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

παροπλισμένος σκουριάζω απ' την αλμύρα

Πρόσεξες...

άδειασε το λιμάνι...

σαλπάρανε όλα τα καράβια...

δεν υπάρχουν άλλοι ταξιδιώτες...

δεν υπάρχουν άλλα δρομολόγια...

φόρτωσαν στις βαλίτσες τα όνειρα...

κι έφυγαν βιαστικά σαν λαθρομετανάστες...

μίσησα τα χαμόγελα τους...

τον γρήγορο βηματισμό τους...

δάκρυσα...

σφύριξαν για τελευταία φορά...

τα φουγάρα ξερνούσαν μαύρο καπνό...

σκοτείνιασε ο ορίζοντας...

μολύνθηκε το γαλάζιο...

νέκρωσε το λιμάνι...

η θάλασσα μαράζωσε...

χωρίς παλινδρομήσεις...

χλωμή...

δακρύζει επαιτώντας για ένα σκαρί...

στα ψυχρά σπλάχνα της...

πως να την αγκαλιάσω...

παγωμένη κι αφιλόξενη...

είμαιγυμνός...

καθισμένος σε μιαν άκρη...

σε μια εγκατελειμένη φυλακή...

***

Θυμάσαι τον γέρο ψαρά...

καπνίζαμε μαζί τα πρωινά...

ρουφώντας καυτό καφέ...

στοιχηματίζαμε ταξίδια...

ξαπλώναμε τον τσαλακωμένο χάρτη στον μόλο...

σαν παπατζήδες...

ποντάραμε στις ποιο μακρινές χώρες...

σφίγγοντας την ελπίδα στα στήθια μας...

κάποια ημέρα θα φύγουμε μαζί...

μονολογούσαμε...

στην ποιο μακρινή χώρα...

στο ποιο ξωτικό νησί...

***

Αν κάποτε θυμηθείς...

πέρασε απ' το λιμάνι...

μονάχος θα είμαι...

τραγουδώντας με λίγους γλάρους...

ο ψαράς μετανάστεψε...

φεύγοντας κρυφά ένα βράδυ...

ούτε ένα γεια...

δεν χάραξε στην προβλήτα...

παροπλισμένος σκουριάζω απ' την αλμύρα...

έχασα τα ταξίδια της Ψυχής μου...

ξέχασα να ονειρεύομαι...

κομματιάζω τις λέξεις...

σε ανύπαρκτα χαρτιά...

στέγνωσαν τα χείλη...

βράχνιασε η φωνή μου...

απ' τον αντίλαλο στο πουθενά...

κι οι γλάροι αραιώνουν...

φεύγουν κι αυτοί κρυφά...

μίσησα την θάλασσα...

και τα ταξίδια της...

Ψυχή μου...

***

Στέλιος Κ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...

ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ 05-03-2010 @ 12:53	παροπλισμένος σκουριάζω απ' την αλμύρα... έχασα τα ταξίδια της Ψυχής μου... ξέχασα να ονειρεύομαι... Στελιο , γιατι ??? Ειναι πολυ ωραιο !
dante537 05-03-2010 @ 14:01	κι οι γλάροι αραιώνουν... φεύγουν κι αυτοί κρυφά... μίσησα την θάλασσα... και τα ταξίδια της... Ψυχή μου... πολύ όμορφο.. ::up.::
ΛΑΧΕΣΙΣ 05-03-2010 @ 16:23	κάποια ημέρα θα φύγουμε μαζί... μονολογούσαμε... στην ποιο μακρινή χώρα... στο ποιο ξωτικό νησί... http://www.youtube.com/watch?v=zslADRkfzMI
ΚαΤερίνη 07-03-2010 @ 07:32	Πως γίνεται να γράφεις εσύ και να νοιώθω ότι το έγραψα εγώ για μένα. Είναι καθρέφτης της σκέψης μου. Ευχαριστώ! Είμαι σίγουρη ότι αυτό θα το νοιώθουν κι άλλοι αναγνώστες σου! Να είσαι καλά να αποτυπώνεις τόσο όμορφα τα συναισθήματα μας!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο