| |
[color=fuchsia][B]Ο ΕΜΕΤΟΣ ΤΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΗ[/B][/color]
[color=purple][B]Κάποτε σε μία πόλη μακρινή, υπήρχε ένα τσίρκο που πρόσφερε πλούσιο θέαμα και ψυχαγωγία στους επισκέπτες. Υπήρχαν ποικίλες παραστάσεις που δελέαζαν τα αχόρταγα μάτια των μικρών και των μεγάλων θεατών. Ανάμεσα σε όλους εκεί τους εργαζομένους, ξεχώριζε ένας γελωτοποιός. Ένας γλυκός, καλόκαρδος κλόουν που χάριζε άφθονο γέλιο και χαμόγελα σκόρπιζε στα χείλη των θλιμμένων περαστικών. Έμοιαζε τόσο ευτυχισμένος όταν εκτελούσε το δικό του έργο και κανείς δεν ήξερε ότι πίσω από το μακιγιαρισμένο πρόσωπο έκρυβε μια θλιμμένη ψυχή. Κάθε βράδυ ενώ έσβηναν τα φώτα, οι θέσεις των θεατών άδειαζαν, τα άγρια και ήμερα ζώα κλείνονταν και πάλι πίσω στα σιδερένια τους κλουβιά, ο κλόουν στεκόταν μόνος μπροστά στο θαμπωμένο του καθρέπτη και τα δάκρυα αργά κατρακυλούσαν και έλουζαν το βαμμένο του πρόσωπο και η λύπη, του σκέπαζε τη καρδιά .
Μια μέρα ο διευθυντής του τσίρκου πανικοβλήθηκε όταν πληροφορήθηκε ότι ο μοναδικός ακροβάτης που είχε, ήταν βαριά ασθενής και δεν θα μπορούσε να κάνει το νούμερό του και έτσι σκέφτηκε τον κλόουν να τον αντικαταστήσει προσωρινά.
Ο κλόουν φοβήθηκε και έπειτα αρνήθηκε να γίνει ακροβάτης, γιατί είχε υψοφοβία και ήταν άπειρος για να ακροβατήσει σε λεπτό τεντωμένο σχοινί…μα ο διευθύνων του τσίρκου του υποσχέθηκε πολλά, δίνοντάς του ελπίδες για κάτι καλύτερο μελλοντικά. Ελπίδες αμυδρές, ψεύτικες και ουτοπικές γιατί καταβάθος υπολόγιζε μόνο τον εαυτό του και όχι και τα όνειρα του απλού γελωτοποιού. Ανεβαίνοντας ψηλά και περπατώντας στο σάπιο το σκοινί από τη φθορά των χρόνων, ο κλόουν έδωσε τον καλύτερό του εαυτό, γιατί αγαπούσε τους ανθρώπους και ήθελε να βοηθήσει τον πελαγωμένο διευθυντή.
Μα άρχισε ξαφνικά να ζαλίζεται που βρισκόταν ανεβασμένος τόσο ψηλά. Εμετός προκλήθηκε δυνατός, εξέμεσε…στάζοντας και λεκιάζοντας το κοστούμι του διευθυντή. Ο κλόουν παραπάτησε και έπεσε στο έδαφος. Κανείς δεν τον βοήθησε να σηκωθεί, κανείς δεν έδεσε τη πληγή που αιμορραγούσε και ένιωσε την εγκατάλειψη.
Τόσο συμπέρανε τα εξής : « Αηδίασα με τις ψεύτικες υποσχέσεις κάποιων άκαρδων ανθρώπων. Κουράστηκα να εκμεταλλεύονται την αγνή μου τη καρδιά και να είμαι κλοτσοσκούφι. Έπεσα, χτύπησα, μάτωσα, έκλαψα, απογοητεύθηκα, μα διδάχτηκα στη καρδιά μου να μη γελιέμαι εύκολα από τις άϋλες ουτοπίες και τα λόγια των παραμυθάδων και έτσι μου ανήκει πια η λέξη ελευθερία».
Ο διευθυντής ψιθύρισε στα στραβωμένα από τη κακία του χείλη : « Το μόνο που θα με ενδιαφέρει πάντοτε, ήταν και θα είναι μονάχα ο εαυτός μου ».[/B][/color]
[color=orange][B]____________________________________________________________________________[/B][/color]
[color=blue][I]At a higher altitude with flag unfurled
I reached the dizzy heights of that dreamed of world
The grass was greener
The light was brighter
The taste was sweeter
The nights of wonder
With friends surrounded
The dawn mist glowing
The water flowing
The endless river
Forever and ever[/I][/color]
[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.
Ελευθερία 24 ετών[/B][/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
