| |
Ειναι καποιοι που ζουν σε αδιεξοδο
Που οταν γρηγορα νυχτωνει ολο κλαινε
Και τα βραδυα τους μεγαλα και αξημερωτα
Και τραγουδια για μια αγαπη ολο λενε
Ειναι καποιοι που δεν αντεξαν τα δακρυα
Και εχουν πεσει με τα μουτρα στο τσιγαρο
Τα ματακια τους τα κλεινουν τα χαραματα
Και ρωτανε τν καθρεφτη «τι να κανω?»
Ειναι καποιοι απο εκεινους που αγαπησαν
Και εχουν νιωσει τον εαυτο τους να πεθαινει
Δεν καταφεραν και ξερουν πως δεν κρατησαν
Εκεινο που μπορουσε να τους περιμενει
Ειναι καποιοι σαν εμενα που ματωσανε
Και η ζωη τους δεν αξιζει ουτε μερα
Ειμαι απο κεινους που τα ονειρα σκοτωσανε
Οτι πιο ομορφο γεννηθηκε για μενα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
