| |
δεν χρειαστηκε ποτε να προσκυνησουμε τιποτα..
δε διαπιστωνεται πως καθε που γινεται
πεφτει βαθια ομιχλη..καθε υποψια φωτος χανεται;
απερισπαστος νασαι μεσα σου να κοιτας..
αυτο να σημαινει αραγε προσκυνω...
αγγιζω..!
ελευθερια..
ολο πιο βαθια στη καταχνια μου...
διχως φοβο... δεος κανενα..κατακτω την ξαστερια..
δεν ειναι αισιοδοξια δεν ειναι απαισιοδοξια
ειναι το σπιτι μας ειναι φυσικοτητα..
ειναι η ευφορια ουδετερη..
δε ξεχωριζει στο προσωπο καλο και κακο..
καποιος εγραψε μη χαθεις ποτε μες στα τραγουδια
ο ιδιο μου λεει μην μου αφησεις για κανενα λογο το χερι
απομακρυνομενος απο το απλο.. τον εαυτο..
να τι θα πει εγκλημα αμαρτια ιεροσυλια..
μεσα απο μια ατελειωτη ακολουθια εκλογικευσης..
θαρρεψε μπορει να αναστειλει τη πληγη
να ορισει να κατακτησει την ψυχη
χαλιναγωγωντας ορμη φωνη μυχια..
επιβαλλοντας την σε κανονες
θα εφαρμοστει συλλογικα η αληθεια της..
θα προκυψει ο ανωτερος ανθρωπος..
που θα παρει στα χερια του τους νομους
το εξωτερο χαος..
μα δεν διακρινεται πως αυτος ο καποιος
εχει χασει τον δρομο..;
αυτος που πιστευει το αντιθετο
ταυτιζομενος με το ανυποκριτο..
αρνειται να δει πως αν και πιστευει
αποτιναξε καθε αλλοτρια επιρροη και πλανη
εχτισε μια αλλη δικη του και εκει στηριζεται
ολη η ζωη του..
μα ο θανατος του ειναι αναποφευκτος
καθε αλλη θεση και ματια
εξον απο τη δικη του δεν υπαρχει
στηριζει το εργο του στους αλλους
χλευαζοντας οποιοδηποτε αλλο εργο
ξαναλεω, ταυτιζομενος με το ανυποκριτο
παρερμηνευοντας στην ουσια..
το αναζητωντας ανθρωπους..
ανθρωπους αναζητα
αδιεξοδο να δωσουν στην αυτοχειρια..
μονο ωστοσο στηριζοντας...
συντηρωντας τον εαυτο..
τον χαμενο εν κατακλειδι εαυτο..
ποσα κοκκαλα αιωνων ποσων αραγε
να τριζουν πανω απο την οικουμενη..
ας ειμαστε ανοιχτοι...
με ενεργειες ατομικες αυτοφωτες
η κοινωνια αναπνεει
οι ομαδες τασεις ειναι
απομακρυνομενες απο εαυτο
σκοταδι αφηνουν
διαπιστωμενο..
ωστοσο απλησιαστο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
