| |
Περπάτησαν πάλι πάνω μου...
σαν σύμβολα των αρχαίων θεών...
ασύμμετρα σχήματα...
πυρακτωμένες δάδες από τελετές...
χοροί ξέφρενοι...
και και ιαχές...
έχεις διαβάσει...
πολεμούσαν παλιά...
ζούσαν χαράζοντας τις σάρκες...
ξεδιψούσαν απ' το καυτό κόκκινο...
χωρίς ενοχές...
χωρίς αναστολές...
χωρίς τέλος...
***
Με τύλιξε το πέπλο της φρίκης...
στερεύοντας τις ανάσες μου...
ξεπουλώντας το χαμόγελο...
στο παζάρι των πεινασμένων...
κλουβιά από σκουριασμένο ατσάλι...
ακίδες ξεφτισμένες σαν πόρνες...
παραμόνευαν σαν αρπακτικά...
να ξεχαστείς...
να πλησιάσεις...
την γυμνή σου ψυχή...
δόλωμα αιχμηρότης ανεμελιάς...
κατασπαράζοντας το στίγμα της απογείωσης...
κεραυνός φόνου...
αστραπή αφανισμού...
***
Ήττες αναστρέψιμες...
κατακόρυφες κοιλάδες...
γλύφουν τον πυθμένα ενός ωκεανού...
σφραγίζουν τα μάτια...
οροσειρές από μαργαριτάρια...
εκεί περπατούν τα όνειρα...
εκεί κυλούν τα ταξίδια...
προσγειώνοντας την Ψυχή...
στην αιχμή του ορίζοντα...
στον πυρήνα της λευτεριάς...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
