Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269636 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κόκκινη ομίχλη
 Στη Δήμητρα, στο ΨΙΤ και την Ελένη
 
[I]2 το πρωί ξημερώματα Δευτέρας.
Ο Έκτωρας το έσκασε πάλι.
Έβγαλε την αλυσίδα του και κάνει βόλτες στο δρόμο.
Κάτω από τα φώτα της ΔΕΗ μία παράξενη κόκκινη ομίχλη.
Ο κακός μου μαύρος λύκος.
Τον αγαπάω αυτό το σκύλο.
Ίσως επειδή είναι μαύρος,σα μιά ελεύθερη ψυχή.
Ίσως επειδή όταν τον κοιτάω μέσα στα μάτια δε χαμηλώνει το κεφάλι.
Κοιτάει και αυτός μέσα στα μάτια μου.
Ξέρει και ξέρω κατά βάθος, δε μου ανήκει.
Του ανήκω.
Μία παράξενη κόκκινη ομίχλη.
Μία ανάγκη.
Βάζω στο πλέιερ το Στη Κωνσταντίνα.

Ψάχνω ένα ουρανό να με κρατήσει
ψάχνω ένα θεό να με κρατήσει
ένα ψόφιο ποιήμα
ένα λύκο στη πόλη
να με κρατήσει
ένα διάολο μαλάκα
μία τζούρα μιά τράκα
να με κρατήσει.
Ψάχνω μία ενοχή να με κρατήσει
ψάχνω μία βροχή να με κρατήσει
ένα μαύρο σάλιο
ένα τρύπιο σάλτο
να με κρατήσει
ένα ναι ένα όχι
ένα παιδί με απόχη
να με κρατήσει
Ψάχνω μιά μοναξιά να με κρατήσει
ψάχνω μία βρισιά
να με κρατήσει
ένα παλιάτσο ένα σκιάχτρο
να με κρατήσει
Ψάχνω μία χαρά
μιά πουτάνα αγκαλιά
να με κρατήσει
μιά γαμημένη αγκαλιά.....

Ο ΨΙΤ στα καλύτερά του και η φωνή της Δήμητρας βγαλμένη
από το όνειρο που έβλεπα εχτές το βράδυ....
Και έξω από το παράθυρο η κόκκινη ομίχλη.
Και ο Έκτωρας να ψάχνει με τα μάτια τον ουρανό,να βρεί το φεγγάρι,να του τραγουδήσει.
Ψάχνω μία βροχή...να με κρατήσει......
αυτή η διάρκεια στο η,ει,αυτά τα γυρίσματα της φωνής....
Το γήινό σου και το μαγικό
το ολόκληρό σου
το δικό μου το μισό....
Πόσες φωνές άκουσα
πόσες με συγκίνησαν
με ποιά δάκρυσα.....
...ένα ναι ένα όχι
ένα παιδί με απόχη...
Να με κρατήσει....
Α,ρε ΨΙΤ, με κεφαλαία από εδώ και πέρα...

3 το ξημέρωμα.
Ποιές εικόνες να βρω να ντύσω τους στίχους και τη φωνή?
Ποιές εικόνες να μπορέσουν να περιγράψουν καλύτερα το στίχο?
Ποιά χρώματα να αποδώσουν το χρώμα και τη ζέστη της φωνής?
Ποιά εικόνα μπορεί να δηλώσει τόσο έντονα το συναίσθημα?

Καθόσουνα μπροστά σ'ένα λευκό παράθυρο
η κίνηση σου πάγωσε, οι λέξεις σε ξεχάσαν
σεντόνια ήρθαν οι λυγμοί και σε σκεπάσαν
όταν αχόρταγα ζητούσες ένα φιλί απ'τ'άπειρο

Ακροβάτης ήσουνα σ'ακρόσχοινα φευγιών
της ζήσης σου το χρώμα ξεθώριαζε ολοένα
χαμόγελο που έκλαιγε δε ζήτησες κανένα
εσύ μονάχα έψαχνες το μαύρο των βυθών

Έφερες λίγη νικοτίνη στο στόμα να καπνίσεις
τα χείλη σου να πλέξεις,να ζήσει η σιωπή
τα δακρυά σου έγλειψες, ο πόνος μη φανεί
ήθελες τη σκέψη με καπνό να τη ζαλίσεις.......

Ο Έκτωρας κουράστηκε πιά.
Ανοίγω τη πόρτα και έρχεται κοντά μου.
Ξαπλώνει στο πάτωμα.
Κάθομαι δίπλα του.
Μένουμε να κοιτάμε από την ανοιχτή πόρτα την κόκκινη ομίχλη.
Μέσα από το δωμάτιο η φωνή της Δήμητρας τραγουδάει το
Ρηχοί Βυθοί της rock sugar.
Πάλι και πάλι.
Και η κόκκινη ομίχλη γίνεται μπλε και πάλι κόκκινη και πάλι μπλε και....

Τη λάβα σου με φόρα να σβήσεις θέλεις μόνο
Δυό μπλέ ωκεανούς με στάχτη να γεμίσεις
Με λύσσα τα πολλά γιατί να πιάσεις και να πνίξεις
Σήμάδι μην αφήσεις σε μοίρα και σε χρόνο ....

Πόση μαγεία κρύβουν οι στιγμές και πόσο μικρό είναι το ευχαριστώ και στους τρεις σας.
Κοιμήθηκε και ο Έκτωρας περιμένοντας το φεγγάρι...
Ελέυθερος


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σε κάθε στίχο μου υπάρχει ένας ψύλλος
 
χρηστος καραμανος
08-03-2010 @ 23:15
Πόση μαγεία κρύβουν οι στιγμές και πόσο μικρό είναι το ευχαριστώ και στους τρεις σας.
Κοιμήθηκε και ο Έκτωρας περιμένοντας το φεγγάρι...
Ελέυθερος
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
09-03-2010 @ 01:14
http://www.youtube.com/watch?v=2kJovisCjZA
RIGA30
09-03-2010 @ 03:10
σως επειδή είναι μαύρος,σα μιά ελεύθερη ψυχή.
Ίσως επειδή όταν τον κοιτάω μέσα στα μάτια δε χαμηλώνει το κεφάλι.

Ισως επειδή για να κοιμηθει περιμένει το φεγγάρι

πολύ όμορφο είναι
::up.:: ::yes.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
09-03-2010 @ 15:12
Ακροβάτης ήσουνα σ'ακρόσχοινα φευγιών
της ζήσης σου το χρώμα ξεθώριαζε ολοένα
χαμόγελο που έκλαιγε δε ζήτησες κανένα
εσύ μονάχα έψαχνες το μαύρο των βυθών ::up.:: ::yes.:: ::up.::
tarifula
09-03-2010 @ 17:07
::oh.::
suaddo
10-03-2010 @ 10:43
χιλια μπραβο παιδια!!!!!!!
το κομματι ειναι σουπερ ροκια!!!!!
απο αυτο εδω πιστευω πια πως στο stixoi.info
μπορει να φτιαχτουν μεγαλα πραγματα....
συνεχιστε ετσι...
prince philip
16-03-2010 @ 00:10
Τη λάβα σου με φόρα να σβήσεις θέλεις μόνο
Δυό μπλέ ωκεανούς με στάχτη να γεμίσεις
Με λύσσα τα πολλά γιατί να πιάσεις και να πνίξεις
Σήμάδι μην αφήσεις σε μοίρα και σε χρόνο ....

τι εγραψες ρε φιλε ? ::oh.::

::theos.:: ::theos.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
17-03-2010 @ 21:21
Φίλιππε αυτό δε το έγραψα εγώ(μακάρι να μπορούσα να γράφω έτσι) αλλά η Ελένη(rock sugar).

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο