| Το παρελθόν με κυνηγά
το μέλλον με σκοτώνει
άδειες στιγμές στο πουθενά
κι η τύχη με πληγώνει
Το αύριο θολά νερά
το χτες ελπίδες σώνει
η κάθε μέρα μου βουτιά
ανάσα που με λιώνει
Ακλόνητη βουβή ματιά
η τεχνοκρατική σπηλιά
φυλακτά κρυμμένα απ΄τα παλιά
μες τα σεντούκια της γιαγιάς
Αυτό μας τρώει τα σωθικά
αυτό το άγριο χιόνι
που κάθεται μες την καρδιά
φυτρώνει και ριζώνει
Το χτες υπόγεια χαλιά
οργή και θλίψη για μετά
ακούραστα πικρά πανιά
σημάδια είναι κι αυτά!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|