| |
Κάπου στης καρδιάς μου τις αυλές
μου 'πανε πως είδαν δυό ρωγμές
πως το καταλάβαν απ' τα μάτια μου
καθρέφτιζαν εκεί αυτές..
Νόμιζα πως έκρυβα καλά
ότι με πονάει δυνατά
μα δεν έκρυβα καλά τα μάτια μου
κλαίγανε αυτά συχνά...
Πώς;
Πώς να γιατρέψω τις πληγές μου,
πες μου πώς;
Είναι ο χρόνος ο καλύτερος γιατρός
ή μήπως είναι ο χειρότερος εχθρός;
Αφού σε βλέπω κάθε βράδυ
μέσα στο σκοτάδι σαν το φως...
Κάπου στης καρδιάς μου τις αυλές
έχουν χαραχτεί κάτι στιγμές
γράφουνε το όνομα σου μάτια μου
μ' ανήκουν δυστυχώς στο χθες...
Πώς;
Πώς να γιατρέψω τις πληγές μου,
πες μου πώς;
Είναι ο χρόνος ο καλύτερος γιατρός
ή μήπως είναι ο χειρότερος εχθρός;
Αφού σε βλέπω κάθε βράδυ
μέσα στο σκοτάδι σαν το φως...
Κάπου στης καρδιάς μου τις αυλές
υπάρχεις εσύ, υπάρχεις εσύ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
