| |
[I]δεκέμβρης ήτανε θαρρώ
μα ήσουνα αγάπη μου μακριά
και γω ήμουνα μόνος
ήσουν χαρά και ήμουν πόνος
με ένιωσες και έλιωσε της μοναξιάς ο τρόμος
μαζί μας ένωσε μίας απόγνωσης ο πόνος
ήρθες εσύ και πλάτυνε ξανά της μοναξιάς ο δρόμος
σε ρώτησα αγάπη μου που πάμε
σε ποιο άγνωστο βαδίζουμε σε ποιο ουρανό πετάμε
ποια δύναμη περπάτησε και τι φτερά φοράμε
μ απάντησες και μου δωσες το χέρι
μου είπες, άστο μωρό μου να κυλήσει
όπου η αγάπη θέλει ,κι όπου ποθεί ας οδηγήσει
με τα φτερά του έρωτα όταν πετάς
δεν λογαριάζεις πίκρα
δε λογαριάζεις δάκρυ
με της καρδιάς τη λογική όταν μιλάς
λυγίζουν τα εμπόδια και ορθώνονται τα πάθη
γιατί η αγάπη κρύβεται
μες της ψυχής τα βάθη
για τ αύριο μου είπες μη σε μέλει
ζωή είναι το σήμερα που φεύγει
στιγμές είναι του τώρα οι αγκαλιές
που μας αγγίζουνε και μας ζεσταίνουν τις καρδιές
μα όταν στα μάτια με κοιτάς
κι όταν στα χείλια με φιλάς
μωρό μου δεν υπάρχουνε σωστά
μα ούτε και λάθη
υπάρχουμε μόνο εμείς και η αγάπη [/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
