| |
πήρα στα χέρια πάλι το χαμόγελό μου
αυτό το ψεύτικο το δήθεν το χαζό
κι άφησα πίσω μου ξανά τον εαυτό μου
στον έξω κόσμο είπα μέσα μου θα ζω
βγήκα στον δρόμο κι όλα έμοιαζαν καινούργια
επιγραφές στενά γωνίες μαγαζιά
δεν είδα εργάτες να γυρίζουν μες στην φούρια
μα βρήκα πόρτες και παράθυρα κλειστά
Κυριακή
τότε θυμήθηκα πως ήταν Κυριακή
πως όλοι φεύγουν μα γυρίζουν πάλι εκεί
αδειάζει η πόλη κι ομορφαίνει η φυλακή
αυτή που κρύβεται καλά την Κυριακή
οι δρόμοι άλλαξαν μαζί και τα όνειρά μου
στη μαύρη άσφαλτο γραμμές γίναν λευκές
πίσω απ’ το τζάμι μια καλή γειτόνισσά μου
στ’ άδειο μπαλκόνι μου ματιές ρίχνει κλεφτές
γύρισα σπίτι αυτή τη μάσκα να πετάξω
όμως δεν ταίριαζε στην πόρτα το κλειδί
χτύπησα δίπλα μια βοήθεια να ψάξω
αλλά δεν ήτανε κανένας ούτε εκεί
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
