Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της μοναξιάς το εκμαγείο
 Στη θάλασσα...
 
Βγάζω τις σκέψεις μου ξανά απ' το ψυγείο
Στο καμινέτο μου ζεσταίνω τη ζωή
Ήσουν εσύ..της μοναξιάς το εκμαγείο
Χώρο δεν άφησες να ζήσει η ψυχή...

Σαν μονομάχοι..στων Ρωμαίων τις αρένες
Αίμα ο έρωτας..κι οι μέρες μας πληγές
Ορμούν οι ταύροι..στων παρθένων τους υμένες
Μα κάποιοι αιμόφυρτοι σωριάζονται στο χτες...

Τη δύναμή σου θέλω απόψε να νικήσεις
Και τη σιωπή σου μοναχά να στολιστείς
Βλέπεις, αγάπη μου, δεν ζουν οι αναμνήσεις
Από το μέλλον που δεν πόθησε κανείς...

2/6/2005


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
annaΤi
02-06-2005
....Μαρίιιαααα, με χαλάει.... :-( ......Ψυγείο-εκμαγείο, πολύ ιδιαίτερες λέξεις κ' σκληρές για στίχο.... προσωπικά, τις βρίσκω πολύ "γειωτικά σύγχρονες" για να ακολουθούνται από την "ρομαντική κτηνωδία", Ρωμαϊκής αρένας... σόρρυ, αλλά δεν μου ταιριάζει με το υπόλοιπο.... (?!)
annaΤi
02-06-2005
Πάντως, το νόημα, όπως κ' οι δυο τελευταιες στροφές, σκίζουν ;-)
Μάνος
03-06-2005
Θέλεις να σου νοικιάσω ένα σπίτι στην Λούτσα;;;;
Ανώνυμο σχόλιο
03-06-2005
ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΜΑΝΟ!!! Μπροστά στη θάλασσα.....
Denis
03-06-2005
Τί να την κάνεις εσύ τη θάλασσα, Μαρία; Είσαι η ίδια η θάλασσα, αυτοπροσώπως...
Μάνος
04-06-2005
Πυρ γυνή και...ΜαρίαΧ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο