| |
| | Η θρησκευτική λατρεία της αγοράς |  | | |
Σαφώς και δεν διαθέτω το γνωστικό υπόβαθρο για να καταπιαστώ με ένα τόσο πολύπλοκο θέμα και να αποδείξω τη μια ή την άλλη θέση. Αισθάνομαι όμως ότι κάποια πράγματα είναι τόσο προφανή που μόνο όσοι κρατούν τα μάτια τους κλειστά και όσοι δεν χρησιμοποιούν ούτε την στοιχειώδη λογική δεν μπορούν να διαπιστώσουν την αλήθεια τους. Και μοιάζει όλο αυτό με ένα “Matrix”, ένα εικονικό κατασκεύασμα ιδεολογημάτων που σκοπό έχουν να κρύβουν την πραγματικότητα και να αποκοιμίζουν τον κόσμο. Δεν είναι ικανό όμως να κρύβει συνεχώς τις ρωγμές του, ειδικά τον τελευταίο καιρό τα πράγματα γίνονται κάθε μέρα και πιο φανερά.
Με αυτήν την έννοια είναι να οργίζεσαι με την κατάντια του υποτίθεται πνευματικού, επιστημονικού και πολιτικού κόσμου της αριστεράς γιατί κατέβασε τα βρακιά αντί να παλέψει να δείξει που οδηγούσαν τα πράγματα.
Κατά την ίδια έννοια ο μόνος καθαρός αέρας που μπαίνει σε αυτό το άρρωστο τοπίο, είναι ο καπνός από τις καμένες τράπεζες του Δεκέμβρη. Γιατί μπορεί να ήταν απλώς ένα αυθόρμητο ξέσπασμα αλλά στο βάθος των κινήτρων του υπήρχε μια ανατρεπτικότητα χιλιάδες φορές πιο ισχυρή από σωρούς αναλύσεων και ατέλειωτων αράδων για το αν είναι αρχαιότερη η κότα του αυγού και άλλων παρόμοιων διλημμάτων για το εθνικό και την παγκοσμιοποίηση, για το αν είναι προοδευτική ή αναχρονιστική η Ε.Ε. , για το αν προτιμάμε τον νεοφιλελευθερισμό ή την σοσιαλδημοκρατία, για το τι μπορούμε να βάλουμε στην θέση τους ή για το πόσο επιθετικός μπορεί να γίνει ο καπιταλισμός στις μέρες μας.
Όχι μόνο απαντήσεις δεν δόθηκαν, αλλά συνολικά η αριστερά και ιδιαίτερα μετά την πτώση του “υπαρκτού σοσιαλισμού”, στο ιδεολογικό πεδίο μοιάζει σαν διαλυμένο στράτευμα που τρέπεται σε φυγή. Που και που κάποιο τσούρμο των ατάκτων υποχωρούντων πιάνει κάποιο μετερίζι που εγκατέλειψαν οι προηγούμενοι και ρίχνει μερικές τουφεκιές στον ουρανό ως απόδειξη ότι δεν ξοφλήσαν ακόμη αλλά που θα πάει θα γίνει και αυτό...
Θα μπορούσε να γίνει αλλιώς? Δεν το ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι πως πέρασαν οι καιροί της εσωστρέφειας. Και αντί να βλέπουμε μια ομάδα διανοούμενων της αριστεράς να συντάσσουν κείμενο υπεράσπισης “αριστερού” εκδοτικού οίκου που απέλυσε εργαζόμενο του γιατί διεκδίκησε καλύτερες συνθήκες εργασίας, θα έπρεπε να περιμένουμε απο αυτούς να αφουγκραστούν όσα έρχονται και να είναι σε θέση σήμερα να προτείνουν δυο θέσεις διαφορετικές από τον πατριωτισμό που πουλάνε τα ΜΜΕ.
Κάπως έτσι φτάσαμε σήμερα στο να ψεκάζουν με χημικά τον άνθρωπο που κατέβασε την ναζιστική σημαία από την ακρόπολη και την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός μας να εξηγεί στους Γερμανούς με περισσή ευγένεια πως δεν είναι η καλύτερη λύση να πουλήσουμε τα νησιά μας που τόσο τα αγαπάμε.
Ίσως κάναμε ένα λάθος. Δεχτήκαμε ότι η ιδεολογική συντριβή της αριστεράς σήμαινε και την ιδεολογική ανωτερότητα του αντιπάλου. Όμως η ιδεολογική κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού αποδεικνύει μόνο την οικονομική του κυριαρχία και τίποτε περισσότερο. Οι ιδέες είναι ανώτερες από άλλες όταν εξηγούν την πραγματικότητα καλύτερα και όταν είναι ικανές να την αλλάξουν προς όφελος των πολλών και των επόμενων γενιών.
Αφήσαμε να κυριαρχήσει αντί για το πνεύμα αλληλεγγύης το πνεύμα της ιδιώτευσης και να περάσει ο νεοφιλελευθερισμός ένα σωρό μύθους στο συλλογικό υποσυνείδητο και συνειδητό.
Τον μύθο της ανάπτυξης. Πως ο καπιταλισμός εγγυάται την απεριόριστη ανάπτυξη. Σε ένα πεπερασμένο πλανήτη, με πεπερασμένους φυσικούς πόρους η απεριόριστη ανάπτυξη και μάλιστα με τους σημερινούς εκθετικούς ρυθμούς, είναι αδύνατη. Μέχρι να πετάξουμε για το διάστημα ο καπιταλισμός ένα τρόπο έχει για να συνεχίσει να παράγει απεριόριστα: Ανα διαστήματα να καταστρέφει. Και αυτό μπορείς να δεις με τους πολέμους, μπορείς να το δεις με την οικολογική καταστροφή και την πράσινη ανάπτυξη καθώς έρχονται τώρα να τους πληρώσουμε για να παράγουν με σεβασμό στο περιβάλλον που ρήμαξαν λες και τους είπαμε εμείς να τρέχουν σαν να τους βάλαν νέφτι στον κώλο...
Ή ο μύθος ότι η ανάπτυξη ίσον πρόοδος. Ναι είναι πρόοδος αλλά όχι αναγκαστικά για όλους.
Τουλάχιστον όχι όταν καταστρέφεις το περιβάλλον και την κοινωνική συνοχή για να αυξήσεις εσύ τον πλούτο σου. Κίνα και Ινδία για παράδειγμα αναπτύσσονται με ταχύτατους ρυθμούς. Ο λαός τους όμως ζει στα όρια της φτώχειας με εξαίρεση ελάχιστους βέβαια και το φυσικό τους περιβάλλον λεηλατείται. Αυτό είναι πρόοδος! Θα πει κάποιος μακρινή η Ινδία ή η Κίνα. Όχι και τόσο. Γιατί οι εταιρείες όταν παράγουν εκεί ένα προϊόν στο 1/5 του κόστους που θα είχαν αν το παρήγαγαν στην Ευρώπη τότε η Ευρώπη θα πρέπει είτε να πάψει να παράγει είτε να συμπιέσει και αυτή το εργατικό κόστος. Έτσι λέει η σοφή αγορά. Θα πρέπει να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί από τους Ινδούς εργάτες. Σφίχτε ζωνάρια Ευρωπαίοι γιατί οι Ινδοί αντέχουν περισσότερο από εσάς στην πείνα. Μικρότερο κόστος εργασίας όμως σημαίνει και μικρότερη αγοραστική δύναμη για τα εργατικά στρώματα και αν τα προϊόντα δεν καταναλωθούν οι εταιρείες δεν πάνε καλά και κλείνουν, οπότε εμείς που είμαστε τόσο μακρια από την Ινδία και την Κίνα και τις τόσες άλλες χώρες με το εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό, γινόμαστε άνεργοι. Καθώς γινόμαστε άνεργοι δημιουργείται ένα πλεονάζον εργατικό δυναμικό και σε συνθήκες μεγάλης προσφοράς η τιμή πέφτει οπότε η εργασία μας γίνεται ακόμη πιο φθηνή και ο συνδικαλισμός πάει περίπατο όταν υπάρχουν τόσοι που ψάχνουν για μια δουλειά άντε εσύ να ζητήσεις καλύτερα μεροκάματα και συνθήκες εργασίας. Αυτό είναι πρόοδος!
Άλλος μύθος, το δημόσιο είναι αντιπαραγωγικό σε αντίθεση με τους ιδιώτες για αυτό και το πουλάμε κοψοχρονιάς για να σωθούμε από το βάρος του. Και ο ιδιώτης που αγοράζει τόσο βλάκας είναι? Καταρχήν δεν είναι δημόσιο, δηλαδή ούτε με δημόσιο τρόπο διαχειρίζεται ούτε προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος λειτουργεί. Είναι κρατικό. Το κράτος είναι τόσο δίκαιο απέναντι στις κοινωνικές τάξεις όσο ειλικρινείς είναι οι πολιτικοί μας που πουλάνε την Ολυμπιακή και τον ΟΤΕ γιατί είναι λένε ζημιογόνοι αλλά όσους εργαζόμενους δεν θέλει ο ιδιώτης τους βγάζει το κράτος στην σύνταξη απο τα 50 τους και τους πληρώνουμε εμείς τα κορόϊδα για να αναλάβει ο ιδιώτης μια επιχείρηση απαλλαγμένη από κάθε βάρος. Είναι κομματικό, για να δίνουν μια θέση εργασίας στους υπάκουους και να εξασφαλίζουν την στήριξη τους γιατί η δημοκρατία απαιτεί να εκλέγονται οι αφέντες μας. Είναι ένας μηχανισμός αναδιανομής του χρήματος υπέρ των ισχυρών. Γιατί επιδοτεί με 50% τις επενδύσεις των ιδιωτών με τα χρήματα που μας παίρνει με τους φόρους. Ο ιδιώτης θα μας προσφέρει θέσεις εργασίας και ανάπτυξη. Πολύ ακριβά δεν μας τις πουλάει αυτές τις θέσεις εργασίας? Είναι χώρος ρεμούλας και διαφθοράς. Όταν στα νοσοκομεία πχ χρωστάνε δις ευρώ και γίνεται το μεγάλο φαγοπότι δεν νομίζω συνδαιτύμονας να είναι ο λαός. Μάλλον οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες και τα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα κάθονται στο ίδιο τραπέζι με τους διεφθαρμένους πολιτικούς και τις διοικήσεις και μοιράζουν την λεία. Ο φουκαράς ο μεροκαματιάρης πληρώνει και φακελάκι για κάνει μια εγχείρηση. Δεν είναι δημόσιο λοιπόν αυτό, είναι το μαξιλάρι της εξουσίας και των ιδιωτών.
Επόμενος μύθος, η αγορά θα πρέπει να λειτουργεί ανεμπόδιστα, ελεύθερη. Διάβαζα πρόσφατα ότι όλα αυτά τα λεγόμενα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και παράγωγα (το να πουλάει ή να ασφαλίζει δηλαδη το ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα στο άλλο τα δάνεια που έδωσε και πήρε, τις αλλαξοκωλιές τους, με άλλα λόγια) είχαν φτάσει το 2009 στο ύψος των 600 τρις δολαρίων, περίπου όσο και 10 φορές δηλαδή το ετήσιο παγκοσμίως παραγόμενο ΑΕΠ. Με τις λίγες γνώσεις μου δεν μου μοιάζει και τόσο ισορροπημένη μια τέτοιου είδους ανάπτυξη. Μάλλον προς τον τζόγο φέρνει. Κάποιοι στοιχηματίζουν για το που θα φτάσουν οι τιμές των αγροτικών προϊόντων και των τροφίμων. Λιμοκτονεί από την πείνα ο τρίτος κόσμος. Κάποιοι στοιχηματίζουν για το που θα φτάσει το πετρέλαιο, στα 150 δολάρια το βαρέλι. Προσφορά και ζήτηση σου λέει. Άλλοι στοιχηματίζουν για το αν θα χρεοκοπήσει η Ελλάδα, δουλεύουμε εμείς για να πληρώνουμε τους τόκους τους και να σώσουμε την πατρίδα. Ναι η αγορά πρέπει να λειτουργεί ανεμπόδιστη γιατί γνωρίζει. Εμείς είμαστε ηλίθιοι και δεν ξέρουμε τι και πως πρέπει να παράγει η κοινωνία μας . Μήπως σας μοιάζει αυτό σε κάτι προς οικονομική δικτατορία?
Υπάρχουν πολλοί μύθοι... Ότι θα μας έσωζε η Ε.Ε. οι καλοί μας εταίροι αν φτάναμε σε τέτοια δύσκολη θέση. Το πόσο εύκολα ξεβρακώθηκε το πασοκ και ξεπέρασε μέσα σε τέσσερις μήνες σε νεοφιλελεύθερα μέτρα ακόμη και την δεξιά, δείχνει πόσο δημοκρατική είναι η Ε.Ε. Οι λαοί ψηφίζουν, εκλέγουν κυβερνήσεις, ευρωκοινοβούλια αλλά δεν παίρνουν χαμπάρι τι λένε καποιες συνθήκες της Λισαβόνα, του Μααστριχ, κλπ κλπ και τελικά κουμάντο κάνει μια στενή κλίκα τεχνοκρατών . Οι τοπικές κυβερνήσεις λειτουργούν μόνο ώς άλλοθι δημοκρατίας, διακοσμητικά στοιχεία που υπάρχουν για να πείθουν τους λαούς τους να γίνονται φτωχότεροι για να σώσουν την πατρίδα και για να αγοράζουν φρεγάτες και υποβρύχια που μπαταίρνουν....
Δεν έχουν τελειωμό λοιπόν οι μύθοι της λατρείας της αγοράς. Αλλά είναι αλήθεια πως όσες εξουσίες στηρίζονται σε μύθους έχουν την τύχη του”ανεμομαζώματα, ανεμοσκορπίσματα” Όπως οι φεουδάρχες κυβερνούσαν ελέω Θεού ή οι κομουνιστές ελέω κομματικής παντογνωσίας και κανταποντίστηκαν μαζί με τους μύθους τους στα μαύρα τάρταρα της ιστορίας, έτσι θα έρθει και η εποχή που η ανθρωπότητα θα αντιληφθεί πως την ίδια τύχη θα πρέπει να έχει και ο καπιταλισμός, με τον θεό του το κέρδος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 13
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
arpistre
14-03-2010 @ 11:37 | χαίρομαι που διάβασα το κείμενό σου monte
καθαρή ανάσα σ' ένα τοπίο εσκεμμένα θολό
έχεις βάλει αρκετά ζητήματα
ένα καυτό θέμα είναι το "εγγενές" θα έλεγα χαρακτηριστικό της αριστεράς, η πολυφωνία και η διαχείρισή της
ουσιαστικά αυτό που μας απέδειξε η ιστορία είναι ότι η διαφθορά του ανθρώπινου παράγοντα χαλάει τη συνταγή
(και η περίπτωση των εξαρχής δόλιων προθέσεων)
αλλιώς, δεν πιστεύω ότι ιδεολογικά συντρίβεται ποτέ η αριστερα, σε όλο το εύρος της
έχω την εντύπωση ότι έβαλες λέξεις σε κάτι που όλοι σκέφτονται λίγο-πολύ
νομίζω ότι η ανθρωπότητα τα αντιλαμβάνεται αυτά
αλλά συναντά ειδικά εμπόδια
όπως πχ η κεκτημένη συνήθεια να κοιτάει ο καθένας να σώσει τον δικό του κώλο σε καταστάσεις κρίσης
ή ο όγκος της ελεγχόμενης παραπληροφόρησης
ή επίσης ότι ο καπιταλισμός έχει όλο το πλέγμα των μηχανισμών και δυναμιτίζει κάθε προσπάθεια να ξηλωθούν αυτοί από αριστερές παρεμβάσεις
τα πράγματα κυλάνε αργά, πολύ, απελπιστικά αργά
μου έρχεται τώρα στο νου ο στίχος
"για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή"
αλλά απλά δεν γίνεται αλλιώς..
σε αντίθετη περίπτωση θα συρθούμε σα σφάγια σ' ένα πόλεμο όχι δικό μας
αλλά το αίμα είναι δικό μας
καλύτερα να επιλέξουμε εμεις πού θα το χύσουμε
καλύτερα να βάλουμε εμείς φωτιά στα οικονομικά ιερά του καπιταλισμού, πριν ΄παρακολουθήσουμε να καίγεται η εστία μας
απλά δε γίνεται αλλιώς
ας το σκεφτούμε σοβαρά, καθισμένοι αναπαυτικά στο καπιταλιστικό ρετάλι του καναπέ μας
και ας απαντήσουμε
| | montekristo
14-03-2010 @ 12:26 | ναι δέχομαι ότι σε τέτοιες καταστάσεις ο καθενας πρώτα φυλάει τον κώλο του,
ότι ο μας βομβαρδίζουν με την άποψη τους από παντού, ότι κυριαρχεί ο φόβος
...ίσως ακόμη και ένα μεγάλο ποσοστό να πιστεύει ότι καλα παθαίνουμε γιατί είμαστε και μεις λίγο λαδιάρηδες και λίγο ζωα που ψηφίζουμε αυτούς τους πολιτικούς και μισούμε στο βάθος βάθος την ίδια την κοινωνία που ζούμε...
η αριστερά από την άλλη κάθε δέκα άτομα και μια παντιέρα, το πιο ισχυρό το ΚΚΕ κάνει δικές του συγκεντρώσεις λες και αυτή την στιγμή το ζητούμενο είναι αν το πιο επαναστατικό κομμάτι είναι το ΠΑΜΕ...
Από την άλλη όμως βλέπω στο διαδίκτυο ένα μεγάλο αριθμό ατόμων να γίνεται πιο ριζοσπαστικό και να αναπληρώνει σε λόγο και ενημέρωση ότι δεν καταφέρνει να πει η επίσημη και ανεπίσημη αριστερά.
Μπορεί να μην είμαστε σε θέση ακόμη να κάνουμε κάτι της προκοπής αλλά κάτι ξυπνάει σε όλη την ευρώπη. Οι Ισλανδοί είπαν όχι στο δημοψήφισμα που κάναν, απεργίες και διαδηλώσεις γίνονται στις χώρες του Νοτου, τα γουρούνια όπως μας αποκαλούν οι βόρειοι τεχνοκράτες (PIIGS Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία)
Τώρα ξεκινούν όλα, έτσι νιώθω και ο ένας λαός περιμένει από τον άλλον να του δώσει δύναμη με το αγωνιστικό του παραδειγμα...
Σε κάθε περίπτωση σε ευχαριστώ για το σχόλιο, ότι έγραψα είναι για προβληματισμό μας και για κουβέντα
ίσως σε αυτό τον χώρο συνηθίζεται να γράφουμε άλλου είδους πράγματα αλλά εκτός από τα λουλούδια τις αγάπες και την μοναξιά μας εκεί έξω κάτι συμβαίνει και πρέπει να στίψουμε το μυαλό μας και να διαβάσουμε, να ψάξουμε μπας και καταλάβουμε λίγο τι είναι αυτό που έρχεται... | | nasiastay
14-03-2010 @ 13:15 | δεν ξερω ποιος εισαι και αν τελικα εχεις αρκετες γνωσεις για να θιξεις ενα τετοιο ζητημα... ξερω ομως με σιγουρια, πως ό,τι κατεθετεις ειναι πολυ κριμα αν τα διαβαζουμε μονο εμεις εδω. μακαρι να χεις τον τροπο να το κρεμασεις εξω απο κανα παλιουπουργειο η να το χωσεις μεσα σε καποια φυλλαδα, μηπως κ παρει μπροστα καποιος ακομα...
εξαλλου παντου και παντοτε, καποιος απλα χρειαζεται να κανει την αρχη... | | χωρικός
14-03-2010 @ 13:51 | φίλε Μόντε, πήρα την πρωτοβουλία και το απέστειλα σε κάτι φίλους...
-με το ανάλογο κοπυράιτ φυσικά ::blush.:: - δυστηχώς αυτές οι φωνές πνίγονται , είτε απ'τους δυνατούς, είτε από εμάς τους ίδιους όταν μας πετάξουν ένα ξεροκόμματο... | | Αστρογιογγι
14-03-2010 @ 14:24 | καλα κανεις Μοντε και μοιραζεσαι τις σκεψεις σου...
αυτο βλεπω κι εγω...ο καπιταλισμος ειναι νεκρος.
Λυπαμαι που το βλεπουν οι "ηγετες" μας και δεν κανουν το παραμικρο.Αφηνουν τις εταιρειες για παραδειγμα , ν' αγοραζουν τεραστιες εκτασεις στην Αφρικη,τους μαθαινουν πως να καλλιεργουν
μεχρι το εδαφος να παψει...για να πουλησουν οσο θελουν σε οσους εχουν... Μας ελεγαν οτι οι αντιδραστηρες σχασης
θα ελυναν το ενεργειακο προβλημα του πλανητη για παντα.
Τελος οι πολεμοι για ενεργειακα αποθεματα...αλλα φανταζομαι δεν θα δωθει μεχρι αυτοι οι λιγοι να μοιρασουν την πιτα...
Στην επαρχια Ελλαδα ακομα οι ιδιες οικογενειες κουμανταρουν
κεντροδεξιοτερα απο την δεξια , εχοντας περασει το μηνυμα οτι η αρριστερη σκεψη στερειται πρακτικης και οραματος...
ξεχνωντας οτι η αρριστερα μπορει να δημιουργησει
κατι πιο ανθρωπινο κι αληθινοτερο...
κι εδω μπαινει το διαδυκτιο κι ο Νορμαν Σπιναρντ που πρωτος εγραψε
για την Αμεση Ψηφιακη Δημοκρατια ...
θα γυρνας απο την δουλεια σου κι οπως κοιτας την αλληλογραφια σου,θα ψηφιζεις οπως ολοι, για μια σειρα θεματων ,μια εκκλησια του Δημου που θα τους περιεχει ολους
αφηνοντας τα αποτελεσματα να τα διαχειριστουν
αυτοι που εχεις διαλεξει γι αυτον τον σκοπο...
Μια καλυτερη Δημοκρατια ...
που η ιστορια μας εχει διδαξει οτι μετα απο ασχημους καιρους -πλανητικη τυραννια,ευρωπαικη τυραννια - εμφανιζεται ...οτι και να 'ναι ειναι απιστευτα χαζοι να υλοποιησουν τα σχεδια τους , περνοντας το τζογαδορικο ρισκο...αυτο του καπιταλιστη...
λες και οι λαοι θα κανουν πισω αν δεν δουν προοπτικη και προκοπη...για τον καθε ενα,κι οχι για κεινους μονο...
Αν ο καπιταλισμος εχει ενα νεκρικο προσωπο
η αρριστερα , οπως θα εξελιχθει , πρεπει να εχει καθε μερα κι ενα διαφορετικο προσωπο,αγνωστο,νεανικο...
αυτο θα χαλασει την πιατσα...αλλα ετσι θα δωθει σημασια στις κουβεντες κι οχι στο περιτυλιγμα...
Στον Αναρχικο των δυο κοσμων,ο συγγραφεας απαντα και στο ερωτημα του τι πρεπει να κρατησει ο Ανθρωπος απο τον Καπιταλισμο και τον Κομουνισμο για να συνεχισει...
αρα για εμενα το προβλημα δεν ειναι το συστημα...αλλα εκεινοι
που συντηρουν το εκαστοτε συστημα...να παραμεινει ως εχει , το περισσοτερο δυνατον καθε φορα , για να ελεγχονται οι εξελιξεις...αυτοι ειναι που πρεπει ο λαος των χωρων να στοχευει συντονισμενα,γιατι αν ρωτησεις τον λαο καθε χωρας
το ιδιο θα σου πει...
Προτιμω να θρεψω δισεκατομμυρια
απο το να δημιουργω δισεκατομμυριουχους | | χωρικός
14-03-2010 @ 14:29 | πάρε και το σχόλιο by Menios:
Νομίζω ότι μιλάμε όντως για την ουσία του πράγματος...Όσα συστήματα πολιτικοοικονομικά μέχρι τώρα δοκιμάστηκαν
απέτυχαν παντελώς (κουμουνισμός, καπιταλισμός). Πάντως αν κανείς μελετήσει μικροοικονομια και μακροοικονομία αμέσως καταλαβαίνει ότι η ελεύθερη οικονομία δεν εφαρμόζεται δηλαδή ότι η αγορά από μόνη της αυτορυθμίζεται και κάτι τέτοιες μαλακίες του κώλου...
Αυτά είναι πολύ θεωρητικά και θα ισχύαν ίσως αν δεν υπήρχαν τα λαμόγια και οι απατεώνες που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Το πείραμα απέτυχε....απλά ήταν πάνω στις πλάτες των λαών όπως πάντα..:((
** Το άρθρο συμπυκνώνει όλη αυτή την αποτυχία του συστήματος πολύ πετυχημένα: οικολογία-ανθρώπινες αξίες-απαξίωση των πάντων και πολλά άλλα είναι τα αποτελέσματα που εγώ τουλάχιστον τα βλέπω κάθε μέρα δεν χρειάζεται να το ψάξω συμβαίνει παντού..
| | montekristo
15-03-2010 @ 15:34 | nasiastay ευτυχώς απόψεις σαν κι αυτές κυκλοφορούν σήμερα με μεγαλύτερη συχνότητα απ' ότι πριν...και δεν είναι δικές μου χωρικός οπότε δεν μπαίνει και θέμα κοπυράιτ, δεν είναι δικές μου με την έννοια ότι δεν λέω κάτι καινούριο...χαιρετίσματα στον μένιο ::smile.::
γιογγι για τον μωβ λαο στην Ιταλία άκουσες?
όποιος έχει όρεξη ας ακούσει και το παρακάτω
Η κρίση του υπαρκτού καπιταλισμού
http://www.skai.gr/player/Radio/?MMID=110743
Ο Billy (όχι ο γιογγι) πήγε στο Τέξας και αγόρασε από ένα αγρότη ένα γάιδαρο έναντι του ποσού των $100.00. Ο αγρότης συμφώνησε να του τον παραδώσει την επόμενη μέρα.
Την επόμενη μέρα ο αγρότης του είπε, 'Συγνώμη αλλά έχω άσχημα νέα, ο γάιδαρος ψόφησε."
Ο Billy απάντησε, "Τότε δώσε μου τα λεφτά μου πίσω.'
Ο αγρότης είπε, 'δεν μπορώ να το κάνω γιατί τα έχω ήδη ξοδέψει.'Ο Billy είπε, 'Εντάξει, τότε δώσε μου τον νεκρό γάιδαρο.'
Ο αγρότης ρώτησε, 'Τι θα τον κάνεις;'
και ο Billy απάντησε...
"θα τον βγάλω σε λοτταρία.'
Ο αγρότης του απάντησε με μια δόση ειρωνείας, 'Αποκλείεται να βγάλεις σε λοταρία τον ψόφιο γάιδαρο.'
και ο Billy απάντησε 'φυσικά και μπορώ, απλά δεν θα πω σε κανένα ότι είναι ψόφιος.'
Ένα μήνα αργότερα ο αγρότης βρέθηκε ξανά με τον Billy και ρώτησε. ' Τι έγινε με τον ψόφιο γάιδαρο;'
Ο Billy είπε, 'Τον έβγαλα σε λοταρία. Πούλησα 500 εισιτήρια προς δύο δολάρια το ένα και έτσι κέρδισα $998.00'
Ο αγρότης ρώτησε, 'Καλά κανένας δεν παραπονέθηκε;' και ο Billy απάντησε 'Μόνο ο τύπος που τον κέρδισε, και για να μην φωνάζει του έδωσα πίσω τα δύο του δολάρια.'
Ο Billy τώρα δουλεύει στην Goldman Sachs....
| | Μπούρμπουρ Λίθρας
16-03-2010 @ 06:46 | η αρρώστια είναι στην δημοκρατία
στην κατ'επίφαση δημοκρατία μας
η οικονομική κρίση είναι απλώς σύμπτωμα
σε έξαρση
και όλα τα πολιτικοοικονομικά συστήματα
είναι για γέλια τουλάχιστον στον τόπο αυτό
για άλλον δεν ξέρω,δεν έζησα,δεν μιλώ
μιας και είναι ελλειπή,αλληλοσυμπληρωματικά
και αλληλοδιαδεχόμενα συντήρησης της ίδιας κατάστασης
με δανεικά την βγάζουμε
γενιές και γενιές
ας μην κοροιδευόμαστε
ούτε να εκλογικεύουμε άλλο
υπάρχει ένα σημείο
που το ξεπεράσαμε προ πολλού
της δημοκρατίας
που έγινε άναρχη ελευθερία
(μάλλον καλύτερα έτσι γεννήθηκε)
ο καθένας κάνει ό,τι του καυλώσει ::yes.::
την Goldman Sachs
οι πολιτικοί την φωνάξανε τότε
τον λύκο στο μαντρί
η τότε κυβέρνηση δηλαδή
αλλά όλα τα κόμματα το ξέρανε
και σιωπήσανε οπότε συνενοχή
τα ίδια μούτρα έχουνε όλοι τους
αλλάξανε τα οικονομικά στοιχεία
για να μπούμε στην εε
και γιαυτήν τους την δουλειά
μας χρέωσαν και ένα ωραίο δανειάκι
1 δις με 30% τόκο
οπότε κατ'εμέ πρώτα χρειαζόμαστε
έναν τζατζ ντρεντ με θεληματικό πηγούνι
και παράλληλα δημιουργία κοινωνικών δικτύων (ανέργων,χαμηλόμισθων κτλ)
δημιουργίας καθαρών επιχειρήσεων πραγματικής οικονομίας
και φρέσκες ωραίες ιδέες
(ποιός θα το οργανώσει είναι άλλο πράγμα,παλούκι μιας
και ποτέ δεν είχαμε το αίσθημα κοινότητας ούτε πρόκειται
αν δεν περιμένουμε να μας πούνε τι να κάνουμε)
με πολυσυμμετοχικά σχήματα των ιδίων όπου όλοι κρατούν
ένα μερίδιο απ'το μετοχικό κεφάλαιο της εκάστοτε εταιρείας
και δουλεύουν στην ίδια τους την επιχείρηση συλλογικά
με λίγα λεφτά συνειφορά δηλαδή ο καθένας και πολλά άτομα ταυτόχρονα
κάθετη παραγωγή
και το κράτος μαζί με τους γλέιφτες και τους τυφλούς του να πα να γα@%^#&.Οι έξω απ'τα τείχη τι κάνουμε είναι το θέμα
άλλη λύση δεν βλέπω
το zeitgeist επίσης θα μ'άρεσε τρελά ως ιδέα
μια οικονομία ανεξάντλητων πόρων χωρίς χρήμα
αλλά όνειρο θα μείνει ::sad.::
τα πα
αλλά δεν ξαλάφρωσα
::vlax.::
η επανάσταση του 21 δεν πέτυχε
τα οθωμανικά ήθη μας παρέμειναν | | montekristo
16-03-2010 @ 09:46 | α) Κάποιος καταθέτει στην Τράπεζα Α ένα ποσόν 1.000 €. Η τράπεζα διατηρεί τα 200 € στους λογαριασμούς της (ρεζέρβες) και δανείζει τα 800 € στην Τράπεζα Β.
β) Η Τράπεζα Β που δανείζεται τα 800 €, δημιουργεί διατηρεί αντίστοιχα τα 160 € στους λογαριασμούς της και δανείζει τα 640 € στην Τράπεζα Γ.
γ) Η Τράπεζα Γ που δανείζεται τα 640 € διατηρεί τα 128 € και δανείζει τα 512 € που «περισσεύουν» κοκ.
Με αυτόν τον τρόπο, έχουμε στο τέλος «καινούργιες» καταθέσεις συνολικά 5.000 €, από την αρχική κατάθεση των πραγματικών 1.000 €, ρεζέρβες αυτά τα 1.000 € και νέες πιστώσεις 4.000 €. Δηλαδή, τα 1.000 € που κατέθεσε ένας και μοναδικός πελάτης έγιναν 4.000 € πιστώσεις και 1.000 € ρεζέρβες – επομένως, «ως δια μαγείας» πολλαπλασιάστηκαν.
Αν συμπεριλάβουμε εδώ τα χρήματα που πολλαπλασιάζονται αυτόματα με τον ίδιο και με πολλούς άλλους τρόπους (χρηματιστηριακά παράγωγα, δομημένα προϊόντα και τόσα άλλα), θα καταλάβουμε το μέγεθος του θεωρητικού ποσού χρημάτων που διακινείται παγκοσμίως. Στην Αγγλία, η ποσότητα αυτή για παράδειγμα αυξήθηκε μέσα σε τριάντα μόλις χρόνια από τα 14 δις λίρες στα 680 δις (Frey). Κατά παρόμοιο τρόπο και όπως γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η επενδυτική αμερικανική τράπεζα Bear Stearns «κατάφερε» να επενδύσει στην αγορά των παραγώγων 13 τρις $, με ελάχιστα σχετικά δικά της χρήματα (leverage).
Όμως (και εδώ ακριβώς οφείλεται η «οικονομική κρίση»), ο μηχανισμός αυτός λειτουργεί και αντίστροφα, εφ όσον υπάρξουν προβλήματα στις αγορές, το σημαντικότερο των οποίων είναι η κατάρρευση της «εμπορικής πίστης» Στο παραπάνω παράδειγμα, το «πρόβλημα» ξεκινάει από τη στιγμή που ο καταθέτης των 1.000 € θα ζητήσει πίσω τα χρήματα του. Για να του τα δώσει πίσω η Τράπεζα Α θα πρέπει να αποσύρει την πίστωση που έδωσε στην Τράπεζα Β κοκ, οπότε στην περίπτωση αυτή η ποσότητα των χρημάτων θα μειωθεί και τα 5.000 € θα γίνουν ξανά 1.000 €.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στη συνήθη πράξη, αφού η Τράπεζα Α του δίνει τα χρήματα κάποιου άλλου καταθέτη. Όταν όμως όλοι μαζί oι καταθέτες ζητήσουν πίσω τις καταθέσεις τους, τότε οι τράπεζες αδυνατούν να πληρώσουν και κατά συνέπεια χρεοκοπούν. Αυτό αποτελεί λοιπόν το μεγαλύτερο εφιάλτη των τραπεζών, αφού η ποσότητα των κυκλοφορούντων χρημάτων είναι πολλαπλάσια των κατατεθειμένων και δεν είναι δυνατόν να «αποσυμπιεσθεί» - πολύ περισσότερο όταν υπάρξουν συνθήκες πανικού στην αγορά.
Αυτό έχει συμβεί και σήμερα, με τα ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης στις Η.Π.Α., αφού θεωρητικά, όταν κάποια τράπεζα ζήτησε νόμιμα να πληρωθούν πίσω οι απαιτήσεις της και ο οφειλέτης δεν είχε τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, κατέρρευσε ολόκληρο το οικοδόμημα. Στις Η.Π.Α. (πολύ περισσότερο στη Μ. Βρετανία αλλά και αλλού) λειτουργούν τεράστιες «πυραμίδες», μπροστά στις οποίες η γνωστή μας των 50 δις $ του κ. “Madoff” (κατέρρευσε επίσης όταν κάποιος ζήτησε τα χρήματα του πίσω), ήταν η συντριπτικά λιγότερο επώδυνη. Το σύστημα λειτουργεί λοιπόν όσον καιρό υπάρχει εμπιστοσύνη στην «πίστωση» και εξασφαλίζει ένα βιοτικό επίπεδο κατά πολύ υψηλότερο από αυτό που έχουμε πραγματικά επιτύχει. Όσο μεγαλύτερη όμως είναι η απόσταση ανάμεσα στο πραγματικό μας επίπεδο και στο «τεχνητό», τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος της χρεοκοπίας και τόσο λιγότερο ανθεκτική η «πίστη στην πίστωση».
Χωρίς να επεκταθούμε σε περαιτέρω αναλύσεις, είναι πια κατανοητή η «διττή λειτουργία του χρέους» στις σύγχρονες συνθήκες. Από τη μία πλευρά εξασφαλίζει αυτόματα την αύξηση του πλούτου των πλούσιων χωρών, μέσω των επιτοκίων δανεισμού, των χρηματιστηρίων κλπ , χωρίς παραγωγική εργασία και εις βάρος των φτωχών κρατών. Από την άλλη πλευρά, «εξασφαλίζει» την αύξηση της φτώχειας των φτωχών χωρών, παρά την παραγωγική εργασία τους, προς όφελος των πλούσιων χωρών.
Αέρας κοπανιστός δηλαδή, η ανάπτυξη, οπότε μπουρμπουρ "τα πολυσυμμετοχικά σχήματα των ιδίων όπου όλοι κρατούν
ένα μερίδιο απ'το μετοχικό κεφάλαιο της εκάστοτε εταιρείας
και δουλεύουν στην ίδια τους την επιχείρηση συλλογικά" όπως λες, είναι χίλιες φορές πιο ρεαλιστικά και σίγουρα είναι πιο κοντα στις ανάγκες της κοινωνίας...αφαιρείς το παρασιτικό κέρδος του καπιταλιστή από την μέση, η επιχείρηση φορολογείται από το κράτος κανονικά και οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι αν δεν δουλέψουν δεν έχει να παίρνουν...
(το παραπάνω απόσπασμα είναι απο το
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-02-05-22-02-16-2010020519747/ ) | | montekristo
16-03-2010 @ 09:57 | κι άλλο ένα ωραίο άρθρο:
http://youpayyourcrisis.blogspot.com/2010/03/blog-post_426.html
παρεπιμπτόντως σήμερα το ίντερνετ αποτελεί για τα χαμηλά στρώματα των κοινωνικών τάξεων ότι και το χαρτί και η τυπογραφία το 1800...μέσο διαφώτισης και απελευθέρωσης της γνώσης υπέρ των καταπιεζομένων
όσο παρατηρεί κανείς τις σημερινές συνθήκες τόσο περισσότερες ομοιότητες βλέπει με εκείνη την εποχή που η αστική τάξη δεν σταματιόταν με τίποτα γιατί έκφραζε το καινούριο σε σχέση με τον αναχρονισμό του μεσαίωνα που εκπροσωπούσε ο φεουδαρχισμός | | MASTER
19-03-2010 @ 16:20 | Βάζεις πολλά θέματα
Διάβασα το κείμενο, όχι όμως και τα σχόλια, δεν είχα την απαιτούμενη υπομονή.
Μερικές παρατηρήσεις:
1) Ο καπιταλισμός δεν έχει αποτύχει, γιατί εξαρτάται από το πως ορίζει κάποιος την επιτυχία και την αποτυχία. Ο καπιταλισμός πλούτισε αυτούς που τον καθιέρωσαν, συνεπώς γι' αυτούς είναι πετυχημένος. Κανείς δεν υποστήριξε ότι ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα για το λαο. Ο καπιταλισμός έχει φέρει τα πράγματα ακριβώς εκεί που ήταν προγραμματισμένο να τα φέρει. Το ότι εκπλησσόμαστε δείχνει το πόσο αφελείς είμαστε (ή ήμαστε). Το θέμα (και αυτό με αφήνει έκπληκτο) ότι ο καπιταλισμός έχει περάσει σε μια φάση τζόγου όπως λες κι εσύ. Δεν ξέρω γιατί, αλλά είναι η νέα μόδα. Τα golden boys λύνουν και δένουν ανενόχλητα, με τακτικές ρίσκου που δεν είναι καθόλου δόκιμες. Φυσικά δεν έχουν κανένα όριο, αφού παίζουν με τα λεφτά των άλλων και όχι δικά τους. Αυτή την αίσθηση έχω.
2) Η ελληνική άποψη για το τι είναι δημοκρατία, τι είναι κράτος και ελεύθερη αγορά όπως και το τι είναι δημόσιο και το τι είναι επιχείρηση είναι απόλυτα στρεβλή.
Στη χώρα με τους περισσότερους δημόσιους υπαλλήλους ανά 100 κατοίκους είναι λογικό τα ταμεία να είναι άδεια. Οι περισσότεροι είναι προϊόντα της πελατιακής σχέσης που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα σε κόμματα και πολίτες από το 1830 μέχρι το 2010 (180 χρόνια τώρα, μιλάμε για 6 γενιές)
Στη χώρα του λαδώματος και της διαφθοράς είναι λογικό να υπάρχει τεράστια φοροδιαφυγή που διογκώνει το πρόβλημα. Είναι λογικό να υπάρχουν παντού μίζες. Και όλα αυτά γιατί δεν υπάρχει κανένας ΕΛΕΓΧΟΣ! Οι Αμερικανοί μαλάκες είναι δηλαδή που θεωρούν μέγιστο έγκλημα τη φοροδιαφυγή;
3) Το κακό μας το κεφάλι φταίει επίσης. Δεν έχεις λεφτά για να πάρεις την μερσέντες που ονειρευόσουν από μικρό παιδί; Παίρνεις δάνειο. Δεν έχεις λεφτά για να φτιάξεις μια ακόμα καφετέρια στη χώρα με τις περισσότερες καφετέριες ανά 100 κατοίκους; Παίρνεις δάνειο. Οι τράπεζες γιγαντώνονται, κάνουν παιχνίδι και απειλούν ανοιχτά το κράτος: "Δώστε μας αυτό, γιατί αλλιώς....", "κάντε εκείνο γιατί αλλιώς...."
Πως να εξηγήσεις αλλιώς πως υπήρχαν λεφτά για να μην κλείσουν οι τράπεζες, αλλά δεν υπάρχουν λεφτά για τον κόσμο που ματώνει και ιδρώνει κάθε μέρα;
4) Το ελληνικό επίπεδο διαβίωσης όλα αυτά τα χρόνια ήταν ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ. Όποιος έχει ταξιδέψει λίγο, όχι πολύ, στην Ευρώπη αυτά τα χρόνια το καταλαβαίνει. Δεν μπορεί να έχεις και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
5) Τα Μέσα Μαζικού Ελέγχου φροντίζουν να ξέρουμε όσα θέλουν αυτοί να ξέρουμε και όχι παραπάνω. Μας φοβίζουν διαρκώς. Όπως φόβιζαν τον κόσμο για να πουληθούν τα εμβόλια των φαρμακοβιομηχανιών, έτσι τώρα τον φοβίζουν για να περάσουν τα μέτρα του ΠΑΣΟΚ αναίμακτα. Θα ακουστεί κοινότυπο, αλλά θα το πω: ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΧΑΡΙΕΣ. ΑΥΤΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. Πως να τον φοβηθούν όμως όταν έχει χαθεί πλήρως η έννοια της συλλογικότητας και ο καθένας λειτουργεί για την πάρτη του;
6) Υπάρχει έτοιμη απάντηση στον καπιταλισμό και στο νεοφιλελευθερισμό; Γιατί το να καίνε 100 αναρχικοί μερικές τράπεζες και λίγα αυτοκίνητα, δεν είναι λύση, είναι προβοκάτσια. Η αριστερά πέρα από το να αναλύει τα λάθη του παρελθόντος κοιτώντας τα αφ' υψηλού, ασκεί σοβαρή πολιτική; Δίνει διεξόδους;
θέλω να πω κι άλλα. Μάλλον κάποια στιγμή θα δημοιεύσω κι εγώ κάποια τέτοια κείμενα που έχω γράψει ή που έχω κρατήσει σημειώσεις για να γράψω... | | montekristo
20-03-2010 @ 15:19 | βίκτωρα σε πολλά συμφωνούμε, σε πολλά όχι
ναι ο καπιταλισμός έτσι όπως το θέτεις έχει πετύχει, ούτε ήρθε όμως στην κοινωνία ούτε καθιερώθηκε ως ενα κοινωνικό σύστημα που θα έφερνε την παγκόσμια εξουσία σε τόσο λίγα χέρια, αντίθετα ήρθε ως πρόοδος στην κοινωνία, με το σύνθημα "ελευθερία-δικαιοσύνη-ισότητα" και ως ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, γενική ευημερία ή τουλάχιστον δικαίωμα στην ευημερία, στην γνώση, στην υγεία. Ως ένα σημείο πέτυχε πολλά πράγματα, αλλά από την αρχή περιείχε μέσα του την αυτοαναίρεσή του, απο την στιγμή που έχει ως βασική του αρχή τον ανταγωνισμό και μάλιστα τον ελεύθερο όπως θέλουν να λένε, τείνει προς την συγκέντρωση της οικονομικής δύναμης σε όλο και λιγότερους, κατά συνέπεια το ελευθερία-ισότητα-δικαιοσύνη που υπάρχει σε όλα τα αστικά συντάγματα πάει περίπατο.
Η αστική δημοκρατία είναι κατ' επίφαση δημοκρατία πια. Δεν αποφασίζει ο λαός για την οικονομία, δεν αποφασίζει για τους πολέμους, ή για το περιβάλλον. Νομίζει ότι αποφασίζει.
Είναι πολύ απλά σαν την ψευδαίσθηση που έχει ο μικρομέτοχος πχ του ΟΤΕ ότι συμμετέχει στα κέρδη και στη λήψη των αποφάσεων της ντοιτσε τελεκομ-οτε. Όπως έλεγε κι ο Οργουελ όλα τα ζωα είναι ίσα αλλα κάποια είναι πιο ίσα.
Φυσικά η Ελλάδα έχει τις ιδιομορφίες της. Συμφωνώ ότι στην Ελλάδα η έννοια του δημοσίου έχει την έννοια του κοινού αγαθού από το οποίο ανάλογα με την δύναμή του ο καθένας κλέβει ότι μπορεί. Θες γιατί είμαστε πολύ ατομικιστές, γιατί έχουμε πολλά κατάλοιπα από τους τουρκους και μας έμεινε ο ραγιαδισμός ή γιατί ως κράτος έχουμε μόνο 200 χρόνια ζωής- πιο λίγα και από τους αμερικάνους που κοροιδεύουμε ότι δεν έχουν ιστορία. Γι αυτούς και για άλλους λόγους η δημοκρατία και το δημόσιο μας είναι αυτό που είναι. Είμαστε πιο πολύ αποικία παρά ανεξάρτητο κράτος. Οι ξένες δυνάμεις έχουν τον ρόλο τους όμως σε αυτό. Θέλω να πω ότι δεν μπορώ να θεωρήσω ως πολιτισμένη την Αγγλία γιατί τυράνησσε την μισή υφήλιο για να έχει σήμερα το επίπεδο που έχει.
Πέρα λοιπόν από τις διαφορές κάθε χώρας το κοινό στοιχείο που υπάρχει είναι ότι ο μαέστρος που δίνει κίνηση και ρυθμό αυτή την στιγμή στην ανθρωπότητα είναι ο καπιταλισμός και μάλιστα όχι ο καπιταλισμός της παραγωγής όπως πριν κάποια χρόνια αλλά ο καπιταλισμός ο εικονικός.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα κέρδη έχουν αυτονομηθεί από την κοινωνία και την εξουσιάζουν... κάτι σαν την επανάσταση των μηχανών εναντίον των ανθρώπων που βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας ::smile.::
τα χρηματιστιριακά, τραπεζικά, επενδυτικά κέρδη και δείκτες υπερισχύουν της πολιτικής, των κοινωνικών αναγκών και επιβάλουν τις δικές τους προτεραιότητες που συνοψίζονται στην εξής μια: συνεχόμενη και αδιάλλειπτη αύξηση.
Δεν είναι λοιπόν πρόβλημα της αριστεράς να αντιταχθεί σε αυτή την κατεύθυνση και να πάρει την μπαγκέτα από το χέρι του μαέστρου και να την σπάσει, είναι χρέος κάθε έλλογου όντος που υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη ::smile.::
και μια τελευταία κουβέντα για το πως βλέπω την έννοια του δημόσιου αγαθού.
το καλύτερο παράδειγμα δημόσιου αγαθού που βλέπω σήμερα είναι η wikipedia και το ελεύθερο λογισμικό... άνθρωποι συσπειρώνονται και προσφέρουν την δουλειά και τις γνώσεις τους σε κάτι που δεν τους αποφέρει άμεσα το προσωπικό κέρδος...γιατί το κάνουν όμως? ::smile.:: | | Αστρογιογγι
23-03-2010 @ 09:01 | ...γιατι δεν ξερουν πρεφα για να πανε στο καφενειο
ισως και γιατι δεν υπαρχουν καφενεια εξω...ασχετο...
καμμια καλη τσοντα για την 25η Μαρτιου θα βγει;
καμμια Katinariopedia free; | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
