Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πέρα απ' το ποτάμι
 http://www.youtube.com/watch?v=zs63OT0efyg
 
Θυμάσαι όλα αυτά που είχαμε δει;
Δρομους που περπατήσαμε μαζι;
Ανοικτά βιβλία, σκέψεις σκοτεινές,
γρίφοι ξεθωριάζουν, γίνονται κραυγές.

Απ'το ποτάμι έπαιρνα τον δρόμο αυτό
με πέτρες φίλους που στα χέρια τους κρατώ.
Η μόνη μουσική μας, οι ήχοι της βροχής,
φύλλα γύρω πέφταν σαν παρέλαση.

Κλείσ' τα μάτια και δες ότι θες,
χάρισε μου νότες όμορφες
στα τραγούδια που σου τραγουδώ
μη μ' αφήνεις πάλι μοναχό.

Τις σκέψεις μου σαν νύφη είχες επισκεφθεί,
αιώνια ομορφιά που πλέον έχει χαθεί.
Άστρα που πέφτουν μου' χουν χαρίσει φως,
μα εγώ σαν πέφτω από πού να κρατηθώ;

Ήμουνα το τοπίο που' χες ονειρευτεί,
ελεύθερη ήσουν πριν αρχίσει η μάχη αυτή.
Κι αν ειν' η προσευχή μου σαν μαγική ηχώ
στο μονοπάτι αυτό μ 'εσένα θα ενωθώ.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

"Δώσε μου φως να βάλω στ' όνειρο σημάδι, στο Soho να ξαναβρεθώ"
 
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
16-03-2010 @ 15:07
Η μόνη μουσική μας, οι ήχοι της βροχής,
::theos.:: ::up.:: ::theos.::
Helene52
16-03-2010 @ 15:08
Υπέροχο !!!!!!!
Καλό βράδυ Αντρέα ::up.:: ::theos.:: ::up.::
γαλάζια πεταλούδα
16-03-2010 @ 15:29
Ήμουνα το τοπίο που' χες ονειρευτεί,
ελεύθερη ήσουν πριν αρχίσει η μάχη αυτή.
Κι αν ειν' η προσευχή μου σαν μαγική ηχώ
στο μονοπάτι αυτό μ 'εσένα θα ενωθώ.

μια ομορφιά !
ΚατεριναΘεωνα
16-03-2010 @ 15:50
::up.:: ::yes.:: ::up.::
oneiropola
16-03-2010 @ 15:58
Ήμουνα το τοπίο που' χες ονειρευτεί,
ελεύθερη ήσουν πριν αρχίσει η μάχη αυτή.
Κι αν ειν' η προσευχή μου σαν μαγική ηχώ
στο μονοπάτι αυτό μ 'εσένα θα ενωθώ.
::up.:: ::up.:: ::up.::
Persefonh
16-03-2010 @ 16:13
::yes.:: ::up.:: ::yes.::
ΛΑΧΕΣΙΣ
16-03-2010 @ 20:15
Απ'το ποτάμι έπαιρνα τον δρόμο αυτό
με πέτρες φίλους που στα χέρια τους κρατώ.
Η μόνη μουσική μας, οι ήχοι της βροχής,
φύλλα γύρω πέφταν σαν παρέλαση.
...καταπληκτική εικόνα... ::up.::
giatressa
17-03-2010 @ 23:47
::up.:: ::up.::
πολύ μου άρεσε!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο