| |
Κόπηκε το ρεύμα και απόψε
Το έρεβος στην ψυχή μελωδία χιλιοακουσμένη
Πίνω λίγο φως από την κούπα με το όνομα σου
μα βουλιάζω πιο βαθιά
Τρέχω πίσω από δέσμες φωτός
πάντα άπιαστες , διάχυτες και μακρινές
και εγώ σκιά στις τρεμάμενες φλόγες μισολυομένων κεριών που πασχίζουν να δείξουν την έξοδο από το σκοτάδι
Πως σε λένε σκοτάδι;
Ναι εσύ που έχεις τον ήχο της σιωπής και το φόβο της μοναξιάς …
Εσύ που κάνεις την καρδιά να φωνάζει σαν εκείνα τα πιτσιρίκια έξω από τις βιτρίνες των καταστημάτων επειδή δεν μπορούν να αποκτήσουν αυτό που ονειρεύονται .
Δε σε μισώ σκοτάδι
Απλά σε φοβάμαι
Ίσως γιατί όταν έρχεσαι είμαστε μόνο εμείς οι δύο
Ξέρεις να διαβάζεις συναισθήματα και βαθιές σκέψεις
Ίσως πάλι είσαι η θεία δίκη που έρχεται για να αντικρίσω τα εσώψυχά μου
αυτά που στο φως και μπροστά από ένα καθρέφτη αγνοώ
Το φως το εκτίμησα όταν σε γνώρισα σκοτάδι
Είναι φορές όμως που το φως σαν να προσποιείται
σαν να πρέπει να κλείσω τα μάτια για αντικρίσω το πραγματικό .
Όταν το φως ακροβατεί σε γραμμές της ΔΕΗ
και τρέχει πανικόβλητο να ανάψει σβηστούς ανθρώπους
εσύ χαρίζεις μοναξιά σε αυτούς που έχασαν τα φεγγάρια τους
ΣΚΟΤΑΔΙ …ΕΡΑΣΤΗ ΤΩΝ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
