| |
Κάτω απο σκιά και σκόνη,ζούσε κάποτε ενα πλάσμα
Που το σκέπαζε ενα χάσμα,απ΄των άλλων τις ψυχές
Πονηρό και πεινασμένο,για τους άλλους μισητό
περίμενωντας κρυμμένο για να πράξει το κακό
Έποιανε ωμά τα ψάρια και με μία δαγκωματία,
στο στομάχι του εκαθόντουσαν μόνο με μια χαψία
Μα όμως μια ιστορία,άσχημη,λυπητερή
σκέπαζε αυτό το πλάσμα και έτσι έπεφτε σιγή
Είχε βρεί ενα μπιχλιμπίδι,όμορφο,γιαλλυστερό
ήταν ένα δαχτυλίδι κόσμημα μοναδικό
Μα δεν ήταν μπιχλιμπίδι,όμορφο,γιαλλυστερό
ήταν ενα δαχτυλίδι ύπουλο και μοχθηρό
Είχε χάσει τον αφέντη,έναν και μοναδικό
και ήθελε να επιστρέψει,πίσω άθιχτο,μουντό
Μα περάσανε τα χρόνια και μια μέρα στην σπηλία,
χάθηκε το δαχτυλίδι απ'το πλάσμα ξαφνικά
Και απο τότε το γυρέυει,κλάιει,φωνάζει και πονεί
ψάχνωντας το δαχτυλίδι,βιάζωντας την σιωπή
Και μια μέρα αν το έβρει,αν το δεί μπροστά του αυτό
πάλι θα ξανασκοτώσει,για τον μαύρο θησαυρό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
