| |
Σπασμένο γυαλί οι λέξεις...
ασύμμετρο σχήμα η εικόνα...
καταπέλτης γερασμένος...
σμιλεύει ο θάνατος...
της αυγής το περπάτημα...
εξεγέρσεις χωρισμού...
***
Σταματώ...
στις κρεμασμένες γέφυρες...
απέναντι χαροπαλεύει το σκοτάδι...
δαιμονισμένες φιγούρες απειλούν...
μιας τελειωμένης ανάσας το χάδι...
***
Σφάλισα τα παράθυρα στον εφιάλτη...
ανακατεύοντας στην χούφτα μου δυο ζάρια...
σκαρφάλωσα στον ωκεανό...
εκεί θ' αναζητήσω την χροιά σου...
γυμνή στον ουρανό...
γλάρος μεταμορφώθηκα...
να νιώσω την ματιά σου...
ορφανός από το φως...
***
Όταν με αγκαλιά-σεις...
μην ψιθυρίσεις για παρελθόν...
χτίσε τα χείλη σου στα μάτια μου...
σπάσε την άγκυρα στον βυθό...
ένα ταξίδι εκκίνησης...
θα αλιεύσουμε...
άσε το κορμί σου γυμνό...
να σκορπίσω τους πόθους μου...
ν' αφουγκραστώ στα στήθη σου...
την ανάσα απ' τον κάθε παλμό...
Μίλησα στον θεό έρωτα...
καρτερεί τον πρώτο μας οργασμό...
για την γέννεση μιας άνοιξης...
χωρίς καταιγίδες...
μονάχα με ηδονές...
που θα πλέκουν τον δικό μας καιρό...
στις ακλόνητες ρίζες του ονείρου μας...
Μην αργείς...
παραμονεύω κάπου εδώ...
ατιμώνοντας τους μαύρους μανδύες...
απ' το παρελθόν...
***
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
