| |
Μόνη στο σπίτι,
την συνείδησή ελέγχω,
Πού πήγε τάχα;
υπάρχει ακόμα; απορώ.
κάποτε μου' λεγε,
κακό η κάλο αν ειν'αυτό που πα να κάνω,
τώρα οι ακίδες έσπασαν,
μιά μπάλα είν΄στην κατηφόρα,
πως γίνεται η συνείδηση
αν λόγο δεν της δίνουμε ποτε!!!!!,
μπαλίτσα είναι στην αρχή με ακίδες,
σε κατηφόρα βρίσκετε που λέγετε ζωή,
ότι κακό κι αν σκέφτεσαι να κάνεις,
το αποφευγεις,
δεν το κάνεις,
αν την ακούσεις.
Και μένει ακλόνητη,
και σταθερή στο ύψος της,
αν όμως, στην άκρη την αφήνουμε,
και σημασία δεν της δίνουμε καμιά,
τότε οι ακίδες σπάνε, μία, μία,
καταστρέφονται,
και η συνείδηση,
μια μπάλα γίνεται ,
που ο κατήφορος την παιρνει,
όλο πιο κάτω ,
όλο πιο χαμηλά,
στο βούρκο της άχρηστης ζωής του κόσμου,
και το χειρότερο?
είναι πως μια συνείδηση που χει σακατευτεί,
και τα επιτρέπει όλα,
αυτή η συνείδηση,
αν όχι ποτέ,
πολύ δύσκολα απιστρέφει,
στην κατάσταση που ήταν πρίν...
Λυπάμαι!!
για την συνείδησή σου,
για την συνείδησή του,
για την δική μου χαμένη συνείδηση ,,
τί κρίμα, τί κρίμα,
η παιδική συνείδηση,
είναι αυτή που πρέπει να κατέχουμε.
και όχι αυτή που καταλήγουμε να έχουμε στο τέλος......
αυτοκριτική!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλησπέρα σε όλους τους χαμενους ΠΟΙΗΤΕΣ..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
