| |
Η νύχτα προχωρά στο μηδέν ξανά
άδειο σπίτι πια, τρελαίνομαι
έπιπλα γυαλιά, σιωπή ξανά
εσύ πουθενά, μαραίνομαι
Κάπου ελπίζω πως -εγώ ο τρελός-
θα φανείς σαν φως στο σκότος μου
πριν το τέλος πως θα κοπεί ο ειρμός
θα απαλύνει μπρος σου ο πόνος μου
[I]Στο τελευταίο φιλί ο χρόνος να κοπεί
κι η λέξη "χωρισμός" ξανά μην ειπωθεί
Στο τελευταίο φιλί ο χρόνος να κοπεί
Θεέ μου δεν μπορώ χωρίς αυτήν[/I]
Οι τοίχοι δεν μιλούν σιωπή κρατούν
μια βουβή κραυγή στο δάκρυ μου
κι όσο φεύγεις πια τόσο με πονά
"αχ να σου'δειχνα την αγάπη μου"
[I]Στο τελευταίο φιλί ο χρόνος να κοπεί
κι η λέξη "χωρισμός" ξανά μην ειπωθεί
Στο τελευταίο φιλί ο χρόνος να κοπεί
Θεέ μου δεν μπορώ χωρίς αυτήν[/I]
Παγερή ματιά αυτή που φοράς
και παγώνω μπρος σου όταν με κοιτάς
ο άλλος σε κρατά και τα λόγια που του λες
κάποτε σε μένα τα 'χες πει
[I]Στο τελευταίο φιλί ο χρόνος να κοπεί
κι η λέξη "χωρισμός" ξανά μην ειπωθεί
Στο τελευταίο φιλί ο χρόνος να κοπεί
Θεέ μου δεν μπορώ χωρίς αυτήν[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
