| |
| | Ραγίζω |  | | | Χωρίς λόγια... | | |
Όταν θα'ρθείς, Θεέ μου μακάρι να'χει φως ακόμα,
στα μάτια μου, το βλέμμα, στη βροχή και το χώμα.
Της ψυχής μου τα διάφανα κρίνα μη μαραθούνε,
τα χείλη, σε σεντούκι βουβό, πριν σφραγιστούνε.
Το είδωλό μου στον καθρέφτη μην αφήσεις να ραγίσει,
δάκρυ να έχω, σταγόνα αίμα, θα τ'αφήσω να κυλήσει.
Να'ρθεις μα να'ναι μέρα, όχι το σούρουπο μήτε και βράδυ,
να'ναι νωπή η πληγή σου, μες στην καρδιά βαθύ σημάδι.
Που μοιάζει με γράμμα, που μοιάζει με λέξη,
του ονόματός σου πορφυρή βελούδινη πλέξη.
....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | georgaras.n@gmail.com | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
