Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271230 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αυτοβιογραφικό
 
Γεννήθηκα
σ' έναν διάδρομο
τη μέρα
π' άκουσα τη φωνή σου
να σπάει σαν ηλιαχτίδα,
τη φασαρία του πλήθους.
-μέχρι τότε νόμιζα πως ζούσα,
με τροφοδοτούσε η ελπίδα
πως θα σε βρω.
Διστακτικά άνοιξα
τα μάτια μου και σε κοίταξα,
τ ανοιγόκλεισα πολλές φορές
μέχρι να συνειδητοποιήσω
πως υπήρχες στ' αλήθεια,
κι έμεινα να σε κοιτώ...
Μου μαθες να μιλάω
να γελάω και να κλαίω...
Να ονειρεύομαι και ν΄αγαπώ...
Ως τ' άπειρο να μετρώ,
άστρα τις νύχτες,
μέχρι τη νύχτα που θα μαστε μαζί...
Δεν ήρθε ποτέ.
Τα παγωμένα ακροδάχτυλα μου
δεν σ άγγιξαν ποτέ,
να ζεσταθούν,
να μάθουν να τρέχουν
στα ολάνθιστο κεφάλι σου
και να κολυμπούν
στα κύματα του κορμιού σου...
Το μόνο που τους έμαθες
είναι να κρατούν την πένα
και να γράφουν,να γράφουν για σένα
μόνο για σένα.
Τα μάτια μου άδικα
προσπαθούν να μουσκέψουν
τα ξεραμένα χείλη μου,
που ζούσαν μόνο για ν' αγγίξουν τα δικά σου...
Πλέον δεν υπάρχει λόγος,
μένουν να ξεραίνονται
θυμούμενα πως κάποτε άγγιξαν τα μάγουλα σου...
Αγγίζω την πένα στη λευκή κόλλα
άδικα,όλα τέλειωσαν
μου πήρες κι αυτό,
δεν έχω λόγο
να βασανίζω,την πένα...
Το ταξίδι της αναζήτησης
ήταν το ωραιότερο που έχω κάνει
κι ας ηταν ταξίδι χωρίς εσένα,
είχα γράψει κάποτε,
δεν είχα άδικο....
όμως το ταξίδι που κανα μαζί σου
κι ας μην είμασταν μαζί
ήταν όλη μου η ζωή.
Στην ταφόπλακα μου
να γράψεται μόνο
πως την ευχαριστώ
για όλα.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν είναι φάση,...είναι απόφαση.
 
sofiagera
28-03-2010 @ 05:24
Μου μαθες να μιλάω
να γελάω και να κλαίω...
Να ονειρεύομαι και ν΄αγαπώ...
Ως τ' άπειρο να μετρώ,
άστρα τις νύχτες,
μέχρι τη νύχτα που θα μαστε μαζί...
Δεν ήρθε ποτέ ::up.:: ::up.:: ::up.:: ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΟΛΟ!!!!
Ναταλία...
28-03-2010 @ 06:08
όμως το ταξίδι που κανα μαζί σου
κι ας μην είμασταν μαζί
ήταν όλη μου η ζωή.
Στην ταφόπλακα μου
να γράψεται μόνο
πως την ευχαριστώ
για όλα.

Συγκινητικό πολύ ::yes.:: ::hug.:: ::yes.::
oneiropola
28-03-2010 @ 07:13
::up.:: ::up.:: ::up.::
την καλησπερα μου!!!
Τσακίρη Χαρά
28-03-2010 @ 07:15
Παντελη μου, επετρεψε μου να σου αφιερωσω κατι που αγαπάω πολύ του Λειβαδίτη και το χρησιμοποιώ συχνά "Γιατί η ζωή είναι ατελείωτη και μπορεί κανείς να ξαναρχίσει και δυό φορές - να ξαναρχίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή... "
Εχουμε ακομη πολυ δρομο μπροστά μας και πολλές γέννες και θανάτους για να ζήσουμε.... οποιαδήποτε μορφής! ::hug.::
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ***
28-03-2010 @ 07:42
ΠΑΝΤΕΛΗ... ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!! ::520.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
28-03-2010 @ 09:38
την πένα δεν τη βασανίζουμε μα την ανυψώνουμε με τα όνειρα της ψυχής κι αυτά τα όνειρα είναι καθημερινά με καινούργια αρχή........
υπέροχο!!!!!!!! ::hug.:: ::theos.::
γαλάζια πεταλούδα
28-03-2010 @ 10:26
ευαισθησία !!!!!!!! ::theos.:: πανέμορφο !!!!!!!!!
tarifula
28-03-2010 @ 13:03
Παντελακο...
http://www.youtube.com/watch?v=dY5hS1FgQbw
φιλουρες..............
Δέσποινα1971
28-03-2010 @ 13:19
ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ!

::up.:: ::up.:: ::up.::
ΛΑΧΕΣΙΣ
28-03-2010 @ 13:52
Το μόνο που τους έμαθες
είναι να κρατούν την πένα
και να γράφουν,να γράφουν για σένα
μόνο για σένα...
Εδώ το θέμα κι ο τίτλος!!! ::up.::
peiraiotissa
28-03-2010 @ 14:39
Για μένα...?????Ε ναι λοιπόν....για αυτό σ΄αγαπάω αχώνευτο αγόρι!!!!!!! ::kiss.:: ::hug.:: ::love.::
Celestia
28-03-2010 @ 16:11
Φανταστικο!!!!!!!!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
μηχανοδηγος
28-03-2010 @ 23:26
Άφωνος.....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο