stixoi.info: Ένας πνιγμένος ναυτικός

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131547 Τραγούδια, 269636 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ένας πνιγμένος ναυτικός

Αχ θάλασσα, με πήρες στων σωθικών σου το βυθό
Μα εγώ να το ξέρεις δε θα πάψω ποτέ να σ’ αγαπώ.

Στα μαστάρια των λευκών σου κυμάτων μ’ έθρεψες
Σαν μάνα που στοργικά στην αγκάλη της κρατεί
Το νεογέννητό της το παιδί.

Τα γιατρικά σου χάδια γενναιόδωρα εσύ μου έδινες
Τότε π’ αρρώστησα βαριά στου Ειρηνικού τα νησιά
Από μαλάρια τροπική.

Τα τρυφερά σου νανουρίσματα μαργιόλα μου εσύ
Γλυκά με κοίμιζαν τα φωτερά τα βράδια
Που απ’ τα ουράνια έπεφτε αδιάκοπα ασημοβροχή.

Αχ θάλασσα, με πήρες στων σωθικών σου το βυθό
Μα εγώ να το ξέρεις δε θα πάψω ποτέ να σ’ αγαπώ.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης

ΚΟΥΡΣΑΡΟΣ 29-03-2010 @ 03:02	Ναι ... αυτο παθαινουν οι ναυτικοι , ερωτευονται την "καταστροφη" τους ! Πραγματικα πολυ ομορφο !!!
Γιάννης Ποταμιάνος 29-03-2010 @ 03:44	Αχ θάλασσα, με πήρες στων σωθικών σου το βυθό Μα εγώ να το ξέρεις δε θα πάψω ποτέ να σ’ αγαπώ. Πολύ όμορφο Ισίδωρε Καλό απόγευμα ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
Ναταλία... 29-03-2010 @ 05:05	Αχ θάλασσα, με πήρες στων σωθικών σου το βυθό Μα εγώ να το ξέρεις δε θα πάψω ποτέ να σ’ αγαπώ. Μεγάλος έρωτας είναι η θάλασσα ::yes.:: ::theos.::
DimitrisPratsos 29-03-2010 @ 10:34	καλησπερα Ισιδωρε παρα πολυ ωραιο και σημερα μπραβο ::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο