αυτό βγήκε μαζί με το προηγούμενο, κ είναι αναλόγου περιεχομένου
[align=center][font=Sylfaen][color=navy]θεέ του παντός με μορφή λιονταριού με οργή για το δίκιο
που τα παιδιάσου γεννάς τυφλά άς είναι και λιονταράκια
πότε θ’ ανοίξεις τα μάτιαμου να ξεφεύγω απ’το δόλο
όπως η γή άνοιξε για να δεχθεί του αθώου άβελ το αίμα
να άνοιγες έτσι κι εσύ στ’ ορφανό παιδί μιά αγκαλίτσα
να έβλεπα δίχως μάτια όπως σε όνειρο μέσα τον κόσμο
και να γελάει με αυτούς που με κλαίν αφανής η ψυχήμου[/align]