[align=center][font=Sylfaen][color=navy]εναντίονμου δουλέψαν όλοι εναντίονμου απο πάνω εσύ
βΟΥΡ ο τούρκος κι αν είπε δέν σου είπε ΟΙΛΔΥΡ δέν λυπήθηκες
σφάλμα αν έκανα τί ήταν η ζωήμου εκτός απο τιμωρία
και ξανά ας είχα απώλεια αλλα όχι και ανεπανόρθωτη
άς με σταύρωνες με καρφιά αλλα όχι δίχως ανάσταση
αληθώς αναστήθηκες αλλα εμένα τί με αφορά
όλοι ας φάν μαγειρίτσα κι όλοι άς δοξάσουν ανάσταση
κι ας φιλιούνται καθώς θα πέφτουν τα πυροτεχνήματα
απ’ το χέριμου φέτος θα λείπει η άσπρη λαμπάδαμου
μές το σπίτι κλειστός καθώς κλαψουρίζω όπως το σκυλί
σχετικά τυχερός να βγάζω άν μπορέσω τα δάκρυαμου
με ένασου πυροτέχνημα μου κατάκαψες την ψυχή[/align]
(2010-03-31)
αναφέρομαι στην οθωμανική παροιμία VUR DEDiK-SE, OELDYR DE-MEDiK =να βαρέσεις κι άν είπαμε, να σκοτώσεις δέν είπαμε. (Eπισήμως γράφεται "vur dedikse, öldür demedik". Προτείνω νέο τρόπο γραφής των τουρκικών γλωσσών). Έχει έναν ασυνήθιστο ρυθμό αυτό το ποίημα, φανταστείτετο τραγουδιστό.
