| |
Στιγμές
Μη ξεχάσεις ποτέ αυτά τα χρόνια,
στιγμές που ζήσαμε μοναδικές.
Γέλαγες λιακάδα μου αιώνια,
κι έστηνες τριγύρω μου γιορτές.
Μου 'λεγες τραγούδια και ταξίδευα,
σου 'λεγα ιστορίες μαγικές.
Κι όταν δυσκολεύανε τα πράγματα,
σου 'δινα τσιχλίτσα να μη κλαις.
Ήταν οι φωνές μας που ζωντάνευαν,
που 'διναν το τόνο στη ζωή.
Κι όταν ξεπερνούσαμε τα όρια,
γίνονταν οι φίλοι μας εχθροί.
Μες στα μάτια σου έβρισκα ό,τι ζήταγα,
μου 'δινες το κέφι για να ζω.
Μελωδίες άκουγα όταν μίλαγες,
όνειρα που τα αναζητώ.
Όταν αγκαλιά μου σ' είχα έτρεμα,
από φόβο μήπως τρελαθώ.
Κι όταν δίπλα μου ήσουν εγώ έλαμπα,
γιατί είχες τον ήλιο φυλαχτό.
Ήταν οι φωνές μας που ζωντάνευαν,
που 'διναν το τόνο στη ζωή.
Κι όταν ξεπερνούσαμε τα όρια,
γίνονταν οι φίλοι μας εχθροί.
τέλος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
