[align=center][font=Sylfaen][color=navy]να καταλάβεις τί μπορείς; μήπως ποτέσου πόνεσες;
με το μυαλόσου ανήκεις στην δίκαιη ομάδα του χριστού
φίλους πολλούς και συγγενείς έχεις και τάχα άντρα καλό
όπϊο στις φλέβεςσου κυλά κι ο πόνοςσου δέν πάει βαθιά
από γεννησιμιούσου το έχεις το όπϊο μέσα στο αίμασου
κληρονομιά απ’ την εύα που έλαβε για δώρο της ψευτιάς
κι όταν η συμφορά σε βρεί φτιάχνεις τον κόσμο απ’ την αρχή
μετονομάζοντας όλα όσα μένουν απαράλλαχτα
κι όταν η μετονομασία όπου κι άν φτάσει δέν αρκεί
πάλι το δάκρυ δέν αφήνεις να σου κάψει την ψυχή
όλο το βγάζεις έξω δέν σου μένει βάρος στην καρδιά
κλείνεις τα μάτια του προσώπου και τα μάτια της ψυχής
μαύρο κι αν δούν τα μάτιασου η ψυχήσου τη μαυρίλα αγνοεί
«κι εγώ ο λιγνός τα μάζευα και στην αγάπημ’ τά’στελνα»[/align]
[color=orange]ο τελευταίος στίχος απο το μακεδονίτικο δημοτικό τραγούδι:
απάνω στην 30φυλλιά χτίζει κι η πέρδικα φωλιά
συμπαινοβγαίνουν τα πουλιά κ σειέται η 30φυλλιά
κ πέφτουν τα 30φυλλα πάνω στης νύφης την ποδιά
κι εγώ ο λιγνός τα μάζευα κ την αγάπημ' τά στελνα
"αγάπημ' χαιρετίσματα, σταφύλια με τα κλήματα"
