| ΑΡΙΣΜΑΡΟΒΙΤΣΟΒΕΡΓΑ
Έλα, βγες στο μπαλκόνι σου
να δώ την ομορφιά σου (2)
και ας πεθάνω αγάπη μου
στα χέρια τα δικά σου.
Στην πλατεία όλο γυρνώ
να μάθω τ'ονομά σου (2)
και που περνάς τα βράδια σου
να τραγουδώ κοντά σου.
Μ'ένα σου βλέμα μοναχά
στέκομαι και τα χάνω (2)
και ερωτώ τον Χάροντα
να ζήσω ή να πεθάνω.
Όπα, Αρισμαροβιτσόβεργα
και διαμαντένια πέτρα (2)
πως ήθελα ν'ανταμώσουμε
το μάτι μου εξεπέτα (2).
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|